[pe2-gallery class=”alignleft” ] 
[/pe2-gallery]De twee dagen waar ik, wat de baanatletiek betreft, het hele jaar naar uit kijk. De enige meerkamp waar ik aan alle onderdelen wil en durf deel te nemen. Heeft vooral met het ’thuisvoordeel’ te maken. Ik zou het niet in m’n hoofd halen om waar anders dan ook horden te gaan lopen.
Horden, meteen het eerste en engste onderdeel op de eerste dag, zaterdag 4 oktober. Ik had wel wat getraind op het hordenlopen en dat ging beter dan verwacht, maar ik vond het toch doodeng. Bij de start wilde ik in de startblokken gaan staan, hieruit starten is mijn sterkste punt, dacht ik. Kan wel zijn, maar als je toch van plan bent af te gaan remmen voor die eerste horde, heeft starten uit een startblok echt geen zin. Engste vond ik wel dat ik de eerste horde vanaf de startlijn niet zag. Heb voor de zekerheid mijn trainingsmaatje Patty gevraagd of ze met me mee wilde lopen langs de kant.
Nou, daar ik ging ik dan… Het ging gelukkig heel goed, geen horde omver gelopen, zelfs niet aangeraakt. Het lijkt niet veel, 76 cm. maar ga er maar eens 10 keer zo snel als je kan overheen, is nog best zwaar hoor! Mijn tijd: 25.77 sec. Stond aan de finish te trillen, bijna te janken van de spanning, maar zeker ook van vreugde. Zeer tevreden.
Het tweede onderdeel, ook al zo’n eng nummer, hoogspringen. 1.10 m. was mijn pr, dit moest ik zeker halen, en ja dat lukte ook. Op de 1.15 m. wilde het niet erg lukken, maar gelukkig bij de derde en laatste poging haalde ik het. Een pr van 1.15 m. Weer een prestatie waar ik tevreden mee mag zijn.
Het kogelstoten stond als derde onderdeel op het programma. Afgelopen zomer verbeterde ik de afstand steeds weer tot mijn pr van 6,78 m. Helaas ging het deze dag wat minder, ik moest tevreden zijn met 6,39 m.
Het vierde en laatste onderdeel was de 200 m. Het lijkt zo’n kort stuk, maar jeetje wat is 200 m. lang als je het snel moet afleggen. Ik mag tevreden zijn 36.61 sec., ruim een seconde sneller dan vorig jaar.
Op zondag 5 oktober liet het weer ons behoorlijk in de steek, het was ijzig koud en het regende onafgebroken. Om 10.00 uur stond het verspringen op het programma. Eigenlijk ging het naar omstandigheden best wel goed. Ik sprong een afstand van 3,53 m. slechts 3 cm. onder mijn pr.
Dan het speerwerpen. Als verzopen katjes stonden we op onze beurt te wachten. Nou, dit onderdeel wil ik graag weer gauw vergeten, beste afstand: maar 13,74 m. Beslist geen afstand om tevreden over te zijn, ruim twee meter onder mijn pr. Het clubrecord dat op mijn naam stond met 15,76 m. ben ik vandaag helaas ook kwijtgeraakt.
Het laatste onderdeel van deze meerkamp was de, door mij zeer gevreesde, 800 meter. Ooh, dit vind ik zo’n rotafstand. Het liefst geef ik na 400 m. al op, maar dan ben je pas op de helft. Het doet altijd zo’n pijn, zelfs als je gefinished bent duurt het altijd nog even eer dat de pijn plaatsmaakt voor een prettiger gevoel, zelfs als blijkt dat je een pr gelopen hebt. Zo hard heb ik nog nooit gelopen op een 800 m. Ca. 6 sec. sneller dan vorig jaar en 4 sec. sneller dan mijn pr uit 2004. 3:20.90 min. was het resultaat.
Al met al mag ik niet ontevreden zijn over mijn prestaties op deze meerkamp. Ze zijn op alle punten beter dan vorig jaar. Behalve dan dat speerwerpen, teleurstellend.
