Maandag 1 juni 2015
Deze maandag begon zoals gebruikelijk met een uur Braille. Het lezen gaat steeds wat makkelijker. Het uur erna heb ik doorgebracht bij de Psycholoog. We hebben de onzekerheidjes even doorgenomen. Ik ben echt op de goede weg, we moeten alleen nog wat ‘tweaken’. Toch wel fijn dat ik met de simpele dagelijkse dingetjes bij hem terecht kan.
Na de lunchpauze Computertraining; Deze week ben ik voor het laatst bij CT, volgende week mag ik naar Verdieping en Praktijk. Ik heb dit uur Word Module 2 afgerond. Het uur muziek stond niet op m’n rooster. Ik ben toch maar even naar gebouw Sigma gelopen om te vragen of ik toch even piano mocht spelen. Gelukkig was er een piano beschikbaar.
Bij Ergotherapie hebben we doorgenomen wat we morgen tijdens mijn open dag willen laten zien. We zijn naar het kleine winkelcentrum gelopen om te oefenen met pinnen bij de ING. De pinautomaat was helaas buiten gebruik. We hebben toen maar even geoefend bij de Rabobank pinautomaat. Die is wel anders dan die van de ING. Wellicht dat ik het tijdens een mobiliteitstraining nog een keer kan oefenen.
Vanavond aten we een sukadelapje, snijbonen en gekookte aardappels. In plaats van de beloofde romige bananen vla kregen we ananasfantasie. Blokjes ananas is een gelatineachtige substantie. Het vond niet echt gretig aftrek, maar na de vergelijking di ik maakte met een ander goedje, hoefde bijna niemand het meer.
Om 18.30 uur de laatste Weerbaarheidstraining. We hebben vanavond voornamelijk geoefend op het ongewenst aangeraakt worden en hoe dan te handelen. Na deze trainingen heb ik wel het gevoel dat ik m’n mannetje kan staan in benarde situaties.
Vanavond gezellig aan de stamtafel gezeten.
Dinsdag 2 juni 2015
Een spannende dag. Vanaf het moment dat ik wakker werd was ik nerveus voor deze dag. Hoe zouden mijn gasten reageren op de dingen die ze hier zouden zien en beleven.
Mijn dag begon na het ontbijt met de eerste training Groeps Dynamische Revalidatie., een soort gespreksgroep. Niet heel handig gepand, dit zou tot 10.30 uur duren terwijl mijn open dag om 10.00 uur van start zou gaan. Om 9.30 uur heb ik de groep verlaten om Leen, Rob, Cindy, Richard en mijn moeder te ontvangen.
Om 10:00 uur was in de zomerzaal de ‘Open Dag Opening’ door één van de trajectbegeleiders. Daarna de presentatie ‘Zicht op Zien’ door één van de videologen. Vanaf dit moment werden de diverse trainingen bezocht, voor iedere training was een half uur beschikbaar. Braille kwam als eerste aan bod en liep al meteen uit. Tja, een half uur is ook niks. Iets na 12.00 uur schoven we aan bij Trajectbegeleiding. Hier kreeg men te horen hoe ik er voor sta, goed gelukkig…
Om 12.30 uur kregen we een heerlijke lunch aangeboden in de zomerzaal. Na deze pauze werden we bij Creatieve Vaardigheid verwelkomt door mijn muziektrainer. Hiervandaan snel door naar Videologie. Door middel van mijn ervaringsbril en wat testjes kon men een indruk krijgen hoe ik zie. Bij Bewegingsagogie werd door enkelen met stok en bril een stukje gelopen, het viel niet altijd mee. Mijn ervaringsbril werd veel gedragen, vooral door Richard en Leen. Ze vonden de ervaringen met de bril heel leuk, maar het fijnste vonden ze het dat ze ‘m af konden zetten.
Om 15.00 uur was het tijd voor ‘De Tocht’. In het souterrain van gebouw Omega krijgen bezoekers informatie over diverse visuele beperkingen en worden zij zelf met verduisterde bril en taststok over een parcours gejaagd. Bijzonder grappig om te zien hoe mensen totaal hun oriëntatie kwijt zijn. Maar ook bijzonder hoe goed sommigen zich kunnen redden.
Bij Ergotherapie werden diverse handelingen verricht, zoals het inschenken van water en prei snijden. Als laatste kreeg men een indruk van de Computertraining.
Om 16.30 uur werd de open dag afgesloten. In de hoek van de zaal stond een piano en Leen liet zich even van een muzikale kant zien. Even bijkomen… Mijn gasten aan een paar mede revalidanten voorgesteld en mijn kamer laten.
Rond 18.00 uur gingen we eten bij Crummz. Heerlijk genoten van een Crummzburger menu en gezellig gepraat.
Het was een heel bijzondere dag, bijzonder hoe mensen reageren en beleven. Ik had een mooie mix van mensen uitgenodigd, dankbaar dat zij dit met mij hebben willen beleven. Rond 20.00 uur namen we afscheid. De dag was inspannend en indrukwekkend.
Woensdag 3 juni 2015
Het eerste uur had ik Braille, daarna een uur vrij. Deze heb ik op m’n bed doorgebracht, was zo moe. Rond 10.20 uur m’n bed uit voor Ergotherapie en ben daarna meteen weer terug gegaan. Na de lunchpauze bij de trainingen Computertraining, Braille en Creatieve Vaardigheid ‘aanwezig’ geweest.
Om 17.15 uur verzamelde we met een groepje uit eten te gaan bij Mediterrance. Erik nam vanavond afscheid. Zijn revalidatie van 22 weken zit er op. Tijdens de busrit ontving ik een e-mail bericht van KNGF Geleidehonden. Aan tafel in het restaurant las Erik het bericht voor, we luisterden in spanning. Na de uitspraak “Naar aanleiding van het voorzorgbezoek van 29 mei jl. doet het mij een plezier om u te berichten dat u in aanmerking komt voor een KNGF geleidehond.” ging er luid gejuich op aan tafel. Ik kan m’n geluk niet op! Het etentje was heel gezellig.
Later op de avond bleek dat Sander hetzelfde bericht van KNGF had ontvangen, we hebben even een vreugde dansje gemaakt.
Het was gezellig aan de stamtafel tot dat rond 22.20 uur het brandalarm afging. Deze bleef bijna een half uur afgaan, wat een herrie! Het bleek een elektrische storing bij de brandmelder van kamer 228. Deze kamer bestaat niet! Na de renovatie van gebouw Alpha zijn ze vergeten de brandmelder te hernoemen. Brandweer aanwezig, de tweede verdieping ontruimt en steeds meer mensen in pyjama begaven zich naar buiten of kwamen naar de stamtafel. Er was geen paniek en volgens mij is allemaal best verlopen, maar volgens anderen schort er nog al wat aan de protocollen. Rond 23.00 uur was alles weer bij het oude, tijd om naar bed te gaan.
Erik heeft in ieder geval een gedenkwaardig afscheid bij Het Loo Erf gehad.
Donderdag 4 juni 2015
De laatste twee uur Computertraining. Deze zijn besteed aan het omgaan met mijn Samsung telefoon. Uitgepuzzeld hoe de spraakfunctie werkt. Ook de dicteerfunctie kwam aan bod en ik hoorde Sjoerd opeens verbaasd roepen: “Hé, hij doet het!” Ja, hij doet het, maar het laat wel wat te wensen over.
Het zit erop, afscheid genomen van de trainers waarvan ik de laatste maanden, met veel plezier, veel geleerd heb.
Bij Bewegingsagogie met de ‘Dogsim’ naar het kleine winkelcentrum gelopen. Daar de Ergo-oefening pinnen bij de ING gedaan, dat ging prima. De training ging sowieso heel goed, heel ontspannen.
Na de lunch lekker buiten gezeten tot de taxi kwam. Naar huis!
