Op maandag 15 januari was ik te gast bij SBO De Vlieger te Leiden. Ik mocht daar in de atelierklas ‘Wereld’ 4 keer een presentatie geven over het werk van KNGF Geleidehonden. De leerlingen van deze school hebben tekeningen gemaakt voor de actie van Tekenfund. De tekeningen worden gedrukt op o.a. bekers, placemats, muismatjes en onderzetters. De opbrengst gaat naar een goed doel naar keuze en SBO De Vlieger heeft KNGF Geleidehonden gekozen als het goede doel.
De reis verliep wat chaotisch, het was enorm druk en het vinden van de school viel niet mee. Maar eenmaal binnen en na een kop koffie was dat snel vergeten.
Ik kreeg voor deze dag een persoonlijke begeleider, Hassan. Hij zorgde ervoor dat ik op de juiste tijd op de juiste plek kwam.
Deze school voor speciaal basisonderwijs biedt haar leerlingen atelierklassen aan. Leerlingen van groep 4 t/m 8 kunnen tijdens bepaalde uren kiezen voor bijvoorbeeld ‘Sport’ of ‘Kunst’. De atelierklas waarvoor ik was uitgenodigd was ‘Wereld’, hierin worden o.a. maatschappelijk onderwerpen behandeld.
Om 9.30 uur stond ik voor een 15 tal leerlingen bij juf Astrid in de klas. De PowerPoint presentatie wilde om één of andere reden niet opstarten, maar die bleek niet echt nodig. Die 45 minuten waren zo voorbij.
Na de pauze volgden twee lesuren die wederom erg snel om waren. De kinderen luisterden aandachtig, stelden leuke vragen en konden niet wachten Loyd te aaien. Die vond het allemaal wel prima.
Er was een leuke vraag bij waar ik geen antwoord op wist: “Wat zijn de zwarte vlekken op de wangen van Loyd?” Iedere herder lijkt deze te hebben. “Dat zoeken we op!”, dacht ik. Dat viel nog niet mee. Via Google wel een aardig antwoord gevonden: “Daar zitten de schroeven om z’n kop vast te houden.” Erg grappig, maar er is gelukkig ook een serieus antwoord te vinden.
De zwarte punt op het gezicht van een Duitse herdershond is geen moeder- of schoonheidsvlek, het is een genetische erfenis in de verschijning van de vacht die vaak een zwarte cirkelvormige haarlok achterlaat. Daaronder is een verzameling zenuwen, en de dikke haartjes die eruit ontspringen zijn snorharen die “vibrissae” worden genoemd. De vibrissae zenden sensorische boodschappen naar de hersenen van een hond.
Een uur pauze, mooi de gelegenheid Loyd uit te laten en even wat te eten.
Om 13.30 uur nog één les. In deze klas was het zo stil dat ik even in de war raakte. Het leek net of er niemand was, maar ze zaten allemaal stilletjes en aandachtig te luisteren. Zelfs juf Astrid was onder de indruk hoe netjes de leerlingen zich hebben gedragen. Tijdens deze laatste les kreeg ik uit handen van mijn begeleider Hassan een geweldig cadeau! Een geschenkdoos van Rituals, The Ritual of Sakura, naar mijn mening de lekkerste!
Om 14.15 uur stond meester René klaar om me naar Leiden Centraal te brengen. Heerlijk, want het was smerig weer.
Ik kan weer terugkijken op een heel leuke en succesvolle dag. Had nooit gedacht dat ik presentaties geven op scholen zo leuk zou vinden.
