Op zaterdag 7 oktober organiseerden Koninklijke Visio en Oogvereniging Regiogroep Zeeland een bijeenkomst met blindengeleidehonden, Guidedogs at Sea.
Om 14.00 uur verzamelden 10 geleidehonden, hun baasjes en 3 vrijwilligers bij Transferium Renesse. Na zo’n 25 minuten lopen kwamen we aan bij Strand Renesse waar de geleidehonden lekker los mochten. En los gingen ze! Wat een genot ze alle kanten op te zien vliegen.
Na een heerlijk stuk lopen, genieten van de honden en gezellig praten kwamen we aan bij ‘Strandrestaurant our Seaside’. Hier kregen we eten en drinken, met een kleine eigen bijdrage, aangeboden door Oogvereniging Regiogroep Zeeland, waarvoor hartelijk dank, het was heerlijk!
Tijdens de wandeling liep verslaggeefster Valeska Nastaly van de Provinciale Zeeuwse Courant (PZC) mee voor een leuk artikel over deze geleidehondenmiddag. Fotografe Katja van Noort nam de plaatjes voor haar rekening.
Rond 17.00 uur liepen we weer terug richting Transferium Renesse waar de groep afscheid nam. Vanmiddag leuke mensen leren kennen en bekenden beter leren kennen. Dank aan Leo Wessel en Marjolein van Steijn voor de organisatie. Hopelijk tot een volgende keer!
Artikel Provinciale Zeeuwse Courant:
De Oogvereniging Zeeland en Koninklijke Viseo organiseerden voor het eerst een strandwandeling voor hun leden met blindengeleidenhonden. Tweede van links is Esther Sommer. © Katja van Noort
Uitwaaien op het strand is niet vanzelfsprekend voor deze honden en hun baasjes: ‘Is het niet je blindheid als beperking, is het wel je rolstoel’
Ja hoor, daar gaat de blonde labrador van Leo Wessel. Met drie soortgenoten is hij helemaal door het dolle. Hij heeft de wind tegen en hoort zijn baasje niet roepen. Die ziet helaas niet waar zijn dier naartoe is gegaan, want hij is nagenoeg blind.
,,De volgende keer moeten we tegen de wind in beginnen. Dan horen de honden ons als ze achterblijven”, zegt Leo Wessel uit Melissant. Hij is voorzitter van de Oogvereniging Zeeland en zijn club heeft samen met koninklijke Viseo zaterdag een strandwandeling in Renesse georganiseerd voor blinden en slechtzienden met blindengeleidehonden. Voor de eerste keer. Zoiets is namelijk voor de meeste mensen met zo’n handicap geen vanzelfsprekendheid. Voor de in totaal tien deelnemende honden is het strand in elk geval een ultieme uitlaatklep. Even hoeven ze niet aan het werk. Én ze kunnen ravotten met collega’s.
“Sowieso om iets alleen te gaan doen is al een drempel, maar als je het ook nog eens niet ziet: dan kies je snel voor een bekende plek om naartoe te gaan”
Esther Sommer, deelneemster strandwandeling met blindengeleidehonden
‘Ziend’ opgevoed
Voor hun baasjes is ontspannen lopen er niet echt bij, want waar is er een kuil in het zand en waar een plas? Of een vlieger, paarden en rennende kinderen? Maar met een aantal ziende begeleiders kunnen ze ook even zonder hun hond aan de leidband genieten van het strand. ,,Dit is niet leuk om in je eentje te doen. Dat vergt moed. Sowieso om iets alleen te gaan doen is al een drempel, maar als je het ook nog eens niet ziet: dan kies je snel voor een bekende plek om naartoe te gaan”, vertelt Esther Sommer (51) uit Barendrecht. Zij is met ‘ongeveer een procent zicht’ geboren. ,,Ik kan kleur zien, dat scheelt.” En ze is naar eigen zeggen ‘ziend’ opgevoed. ,,Ik ging op mijn vierde gewoon op de fiets naar school. Achteraf gezien was dat niet heel slim, maar ik deed het.” Dat fietsen bleef ze doen tot haar 42ste tot ze een bal op haar hoofd kreeg waar ze een hersenschudding en whiplash aan over hield. ,,Toen moest ik gaan revalideren en kwam ik erachter hoe slecht ik eigenlijk zag en hoe gevaarlijk het was wat ik deed.”
“Wat mij betreft mogen ze het liefst zo veel mogelijk los. Een hond heeft dat gewoon nodig”
Esther Sommer, deelneemster strandwandeling met blindengeleidehonden
Sommer laat zich desondanks niet snel weerhouden om iets te ondernemen. ,,Als ik naar het strand wil, pak ik de trein en de tram naar Hoek van Holland. Maar dat vergt wel veel voorbereiding, zodat ik zeker weet dat ik in de juiste trein en de juiste tram zit. En als ik op het strand kom, welke kant loop ik dan op?” Het strand of een park is volgens haar een goede plek om een blindengeleidehond los te laten. ,,Wat mij betreft mogen ze het liefst zo veel mogelijk los. Een hond heeft dat gewoon nodig. Een half uur per dag is wel het minimum. Wij hebben ook ontspanning nodig na het werk.” Maar in een plek als de stad is haar hond onmisbaar aan de lijn. ,,Hij helpt me obstakels ontwijken, geeft aan waar er een stoep, een trap of de lift is, of waar de paal om over te steken staat. Zelfs een zebrapad kunnen honden aangeven.”
Arbeidsongeschikt
Sommer heeft naast haar zwarte labrador Zivan (2,5) ook Duitse herder Loyd (10) mee. De herderreu is vorig jaar met pensioen gegaan als geleidehond nadat hij arbeidsongeschikt raakte vanwege een hernia. Ook al begroet Loyd andere honden vriendelijk en drentelt hij vrolijk in het rond, hij komt steeds even kijken hoe het met zijn baasje is. ,,Ja zo is hij, de schat.”
Saskia Dalebout met haar hond Pelle op het strand van Renesse. Saskia is naast blind ook nog rolstoelafhankelijk. © Saskia Dalebout
Voor Saskia Dalebout (31) uit Zierikzee is een strandwandeling in haar eentje onmogelijk. Ze is naast blind ook nog eens verlamd en zit in een rolstoel. Nu wordt ze door haar moeder Yvon voortgeduwd in een strandrolstoel. ,,Is het niet je blindheid als beperking, is het wel je rolstoel. Het is een vervelende combi”, zegt Yvon. Maar dochter Saskia kijkt niet naar wat er niet kan, maar naar wat er wél kan. ,,Ik hou er een youtubekanaal over bij, blind rollend door het leven.”
Valeska Nastaly 07-10-23, 21:17 Bron: PZC
