Maandag 18 mei 2015
Na het geweldige concert van Racoon en verder een gezellig, relaxed weekend begon deze dag wat chaotisch. Met de taxi vanuit Barendrecht eerst langs Oisterwijk, naar mijn gevoel niet de meest logische combinatie als de rit vervolgens naar Apeldoorn gaat. Afijn, net voor 10.30 uur gearriveerd op Het Loo Erf. Het afhalen van de kamersleutels verliep ook niet vloeiend. Op deze locatie heb je soms te maken met mensen die niet alleen blind zijn, maar ook menen de enige te zijn. Gewoon doordouwen met het excuus “Ik zie het niet” wordt hier niet gewaardeerd.
De lesdag begon wel ontspannen bij Braille; Lezen in ‘Schot in de Roos’ en regeloefeningen gedaan. De regels staan zo dicht op elkaar dat het soms moeilijk is op de juiste regel te blijven. Hierna heb ik een fijn gesprek gehad bij de psycholoog en toen was het al weer tijd voor de lunch.
Bij Computertraining ben ik nog steeds in Word Module 2 bezig, maar ik schiet al op. Bij Creatieve Vaardigheid heb ik flink zitten oefenen op de piano. De trainers gaan verlenging tot einde traject aanvragen, daar ik nog veel wil leren op de piano. Eigenlijk had ik over een paar weken klaar geweest. Ik ben blij met deze verlenging, want ik wil inderdaad nog veel leren. Bij Ergotherapie geleerd briefgeld te herkennen.
Het eten was vanavond weer heerlijk; Stoofschotel, rode kool met appel en aardappelpuree. Lekkere vla als toetje. Het eten kon mooi zakken tijdens de weerbaarheidstraining. Het eerder geleerde werd doorgenomen en we leerden vanavond ook hoe we onze stok kunnen gebruiken als wapen. Mocht een mooi compliment in ontvangst nemen van de instructeur; “Als je Esther ’s avonds tegen komt, laat je het wel uit je hoofd haar lastig te vallen, die laat je rustig doorlopen”.
Na de training wat tijd op m’n kamer doorgebracht en rond 22.00 uur eens beneden gaan kijken. Het was nagenoeg uitgestorven. Erik zou vanavond laat nog naar Het Loo Erf komen, ik heb hem opgewacht en we hebben nog wat nagepraat over o.a. het geweldige concert van zaterdag.
Dinsdag 19 mei 2015
Het was best laat geworden gisteren, ik had wat moeite met op gang komen. Bij Creatieve Vaardigheid ben ik de ‘normale’ pianolessen via de CD weer eens gaan volgen. Het is belangrijk de techniek eerst goed onder de knie te krijgen alvorens moeilijke nummers in te gaan studeren.
Trajectbegeleiding was dit keer al om 9.30 uur. Daarna Braille en Creatieve Vaardigheid. De trainers bij handvaardigheid vonden dat ik m’n doelen wel zo’n beetje had bereikt; Non visueel werken en vertrouwen op de tastzin. Ze zijn van plan zes weken verlenging te vragen zodat ik mijn Moyoniproject kan afmaken. Het is niet de bedoeling dat ik nog ga leren pitrieten of iets dergelijks.
Na de lunch hebben we bij Videologie mijn ervaringsbril samengesteld en getest. Ik heb het gevoel dat ‘ie wel aardig klopt. Zelfs het nare gevoel dat ik soms krijg als ik iets niet goed kan lezen werd gevoeld tijdens het dragen van mijn bril. Bij Computertraining ben ik weer verder gegaan met ‘Word’. Word er wel een beetje simpel van; Tekst omzetten naar hoofdletters en terug, vaste spaties maken enz.
Voor de maaltijd kregen we van een manager te horen dat er ingrijpende veranderingen gaan plaatsvinden bij ‘Team Verblijf’. De revalidanten zouden hier nauwelijks iets van gaan merken. Nou… Van de zeven medewerkers gaan er maar liefst vijf weg. De eersten gaan volgende week dinsdag al. ‘Team Verblijf’ krijgt de formele naam ‘Vakgroep Revalidatie Ondersteuning’. Het gevoel heerst dat niet alleen de naam wat formeler zal zijn. Het nieuws kwam hard aan en er werd behoorlijk veel over na gepraat door revalidanten en medewerkers die eindelijk hun mond hierover open mochten doen.
Ik had me opgegeven om te gaan tandemfietsen vanavond, maar vanwege de verwachting van slecht weer kregen we tijdens het eten te horen dat het niet doorging. Jammer, want het was best mooi weer. Er gingen een paar mensen een ijsje halen en ik ben mee gegaan. Het was fijn er even tussen uit te zijn.
Er heerste een aparte sfeer; frustraties en emoties kwamen bij diversen naar boven. Het nieuws over ‘Team Verblijf’ was er behoorlijk ingehakt. Maar het is ook best pittig dat er deze weken zoveel mensen klaar zijn met hun revalidatie en ons verlaten.
Woensdag 20 mei 2015
Ik heb vannacht niet best geslapen. De heersende sfeer heeft duidelijk invloed op me. Ik kon me bij Braille niet zo goed concentreren, maar heb toch nog wat gelezen. Bij Videologie hebben we doorgenomen wat ik belangrijk vind te melden tijdens mijn open dag op 2 juni. Bij het koor had ik het weer niet zo naar m’n zin. Het ging op zich wel, maar het is echt niet waar ik me mee bezig wil houden.
Na de lunch een uur Computertraining gevolgd door Braille. Tot 17.00 uur Creatieve Vaardigheid; Ben bijna klaar met de zwarte streepjes van de vacht van Moyoni.
Na het eten kon ik direct door naar de Geleidehonden voorlichting van Serge Gaus. Na anderhalf uur was ik aan de beurt om met een hond te lopen. Mink, een stoere labrador/golden retriever trok direct mijn aandacht en ik koos er voor met hem een stukje te lopen. Ik ben dankbaar voor de ervaring, maar ben er nu stellig van overtuigd dat ik de juiste keus heb gemaakt door met KNGF Geleidehonden het traject in te gaan.
De sfeer aan de stamtafel kon ik niet echt gezellig noemen, een beetje gespannen was het. Vanavond namen we afscheid van Patricia, we blijven haar volgen. Als alles goed gaat, doneert zij in juni een nier aan haar vriend.
Donderdag 21 mei 2015
Weer niet best geslapen. Heb liggen wachten tot het licht werd en tot uiteindelijk de wekker om 6.45 uur ging. Ik kwam moe m’n bed uit.
Na het ontbijt twee uur Computertraining; In ‘Word’ marges wijzigen, paginanummers invoegen enz… Daarna twee uur Bewegingsagogie. Liza vroeg me een paar rolletjes Mentos te halen. De opdracht was om het mezelf zo makkelijk mogelijk te maken door om hulp te vragen. Nou… ik heb het geweten; Op m’n gemak naar de supermarkt; so far, so good. In de supermarkt de onbemande servicedesk voorbij gelopen en in de winkel geprobeerd een personeelslid waar te nemen. Uiteindelijk bij de onbemande servicedesk staan wachten totdat ik besloot het aan een caissière te vragen; Zij riep ene Joris bij zich die eerst een klant bij de servicedesk moest gaan helpen en daarna mij, hmm. Maar ja, wat gebeurt er als er één iemand wordt geholpen…? Dan volgen er meer! En zo stond ik dus een tijd voor Jan Joker te wachten. Uiteindelijk heeft Joris me zeer vriendelijk alle soorten Mentos laten zien en heb ik mijn keus kunnen maken. Zo gauw mogelijk afgerekend en briesend naar buiten waar Liza me stond op te wachten. “Dat doe ik dus nooit meer!” deelde ik haar mee. Zij drukte me op m’n hart dat het meestal niet zo gaat, jaja…
Het was leuk Jeroen na de lunch weer even te spreken, al was het maar voor 5 minuten. Knuffel, tot volgende week!
Wat een week zeg!! Frustraties en emoties, van mezelf, maar vooral ook die van anderen kwamen hard binnen. Hoop nog te leren me daar meer voor af te sluiten.
