Op zondag 17 november vond tijdens de NN Zevenheuvelenloop in Nijmegen het officieus Nederlands Kampioenschap Running Blind plaats. 25 blinde en slechtziende atleten stonden samen met hun buddy hiervoor aan de start.
Vanaf 10.30 uur waren we welkom in het NN Runners & Supporters Home in de Nijmeegse Stadschouwburg. Bij de stand van Running Blind kregen mijn buddy Sascha en ik een grote envelop en een polsbandje dat toegang gaf tot het NN Runners & Supporters Home. Het was echt top geregeld, je voelt je een hele VIP. Beveiligers zorgden ervoor dat alleen mensen met een polsbandje binnen kwamen. We kregen consumptiemunten, koffie, thee en soep kon je onbeperkt nemen. We hadden een ruime kleedruimte tot onze beschikking en onze sporttassen werden in bewaring genomen.
Onze envelop bevatte het startnummer en ons oranje/witte Nationale Nederlanden – Running Blind tenue. Het korte broekje hebben we in de envelop laten zitten, wellicht leuk in de zomer, maar voor vandaag leek een zwarte lange tight een goede keus.
Er deden best veel bekenden mee, mijn Loo Eff vriendin Lieke was er ook, heerlijk haar weer even te zien! Helaas was er weinig kans om lekker bij te kletsen.
Om 12.30 uur werden alle Running Blind atleten en buddies verzocht te verzamelen voor een groepsfoto. Daarna liepen we gezamenlijk richting de start van de NN Zevenheuvelenloop 15 km. Twerwijl wij ons begaven in het startvak waren de eerste lopers al van start. Zo’n 28 minuten na de officiële start stonden wij klaar voor ons eigen startmoment. Dat was echt geweldig! Wat een applaus en aanmoedigingen. Je voelt je net een prof atleet.
Wat een heerlijk gevoel, die eerste 500 m. word je gewoon gedragen door het publiek. Onze kilometertijd bij het eerste meetpunt liet dat ook wel zien. We hadden behoorlijk hard gelopen, 5’12″/km. Dat moest echt even wat minder hard, maar daar zorgde het eerste vals plat wel voor.
Op weg naar het 5 kilometerpunt was het best even pittig omhoog, we passeeerden de 5 km. in 27:59. Netjes, zou mooi zijn als we deze tijd nog 2 keer kunnen lopen, maar op dat moment zag ik dat niet gebeuren.
Heuvels liggen mij niet, het kost me zoveel moeite omhoog te komen. Intussen wordt ik van alle kanten ingehaald. Afdalingen liggen me daarentegen heel goed. Ik durf me te laten vallen, gewoon zo hard mogelijk naar beneden en zodra het vlak wordt het ‘normale’ tempo weer opppakken. Deze tactiek werkte vandaag prima. Ik liet me niet gek maken, gewoon rustig omhoog en dan knallen naar beneden. Het mooie was dat op iedere heuvel de top werd aangekondigd met een bel of ratel. Hierdoor wist je precies wanneer de ellende weer voorbij was.
Tussen de 7 en 9 km. zaten 3 pittige kuitenbijters, waarvan de middelste, de Engelenberg op 102 m. lag. Bij één afdaling vloog ik zo lekker naar beneden dat ik Sascha met ons lint achter me aantrok. Dat zal best een komisch gezicht geweest zijn.
10 km. in 56:30, wauw dat is mooi! Maar toen kwam weer een vreselijke heuvel, aan de Meerberg leek geen top te komen. De 11de kilometer was onze langzaamste, maar vanaf nu alleen nog maar naar beneden zei men. Nou dat was niet helemaal waar, maar die kleine stukjes omhoog vielen in het niet bij wat vooraf ging. Het tempo ging weer wat omhoog en we durfden hardop te zeggen dat een tijd onder de 1:30 ging lukken. Bij iedere kilometer stelden we de vermoedelijke finishtijd naar beneden bij.
Wat een geweldig leuke loop is dit! We kregen onderweg ontzettend veel complimenten en aanmoedigingen van zowel mensen aan de kant als atleten.
Met nog 1 km. te gaan wisten we dat 1:25 nog wat ook tot de mogelijkheden ging behoren. Dat zou echt super zijn! Ik hoorde Sascha de 100 meters afroepen en tegelijk voelde ik mijn benen vollopen, maar toen ze zei dat als ik iets zou aanzetten we onder die 1:25 zouden lopen kon ik er toch nog wat uitpersen.
De speaker riep ons al om, nog even een eindsprint en… 1:24:44!
Ik kon mijn geluk niet op, een tijd waar ik werkelijk niet van had durven dromen en meteen een persoonlijk record op de 15 km. Mijn vorige beste tijd, 1:26:58 liep ik in september 2010.
Bij de finish kregen we een mooie houten medaille omgehangen en een flesje sportdrank. Bijzonder lekker drankje trouwens, AA Drink Smart Recovery.
Op weg naar het NN Runners & Supporters Home werden we door een fotograaf gevolgd. We gingen op de foto vanaf de finish en bij de namenwand op de expo, waarop alle deelnemers vermeld staan. Deze was voor deze editie aangepast, de namen van de NK deelnemers werden ook in braille weer gegeven.
We hadden het ondertussen best koud gekregen, binnen was het lekker. Met de consumptiemunten hebben we onszelf getrakteerd op een heelijk luxe broodje. Na een warme bak koffie vond ik dat ik wel een pilsje verdiend had. Die smaakte me uitstekend!
Om 15.45 uur was de prijsuitreiking van het Nederlands Kampioenschap Running Blind. Mijn vriendin Lieke is bij de dames 3de geworden en stond trots op het podium. Zij had samen met haar buddy Joost een prachtige 1:22:46 gelopen.
Podium:
| Mannen | Buddy | Netto tijd | |
| 1 | Theo Grabijn | Marianne Lankelma | 01:13:17 |
| 2 | Koen Versseput | Maarten Veen | 01:17:59 |
| 3 | Martijn Rijsenbrij | Jim Delforterie | 01:18:38 |
| Vrouwen | Buddy | Netto tijd | |
| 1 | Johanny Gelens | Henk Visser | 01:12:58 |
| 2 | Machteld Cossee | Lisa Verdun | 01:14:19 |
| 3 | Lieke Brouwer | Joost Sperber | 01:22:46 |
Om 17.00 uur was dit prachtige feest ten einde. We gingen richting de parkeergarage alwaar wij nog even moesten wachten op de ANWB Wegenwacht. We hadden ons nl. die ochtend buitengesloten. De deuren op slot en de sleutels nog vrolijk bungelend in het contact. Gelukkig werden we vriendelijk en snel geholpen.
Al met al een heerlijke dag!
