Interview Stichting De Overburen

De komende periode publiceren we regelmatig verhalen en interviews over en met onze medewerkers, cliënten, verwanten, vrijwilligers en andere betrokkenen. Om zo te laten zien hoe we als Stichting De Overburen samen de zorg van morgen gaan vormgeven. In dit interview spreken we Esther Landaal, vrijwilliger bij Lavendel in Barendrecht.

Wie is Esther?
Esther is, zoals ze zelf zegt, een allround vrijwilliger. Zij is slechtziend geboren, maar wel, tot zover het ging, ziend opgevoed. Helaas was de technologie toentertijd nog niet aanwezig waardoor zij tot haar spijt geen passende opleiding heeft kunnen volgen. Bijna elke dag doet zij vrijwilligerswerk en gaat zij op pad met haar blindengeleidehond Zivan. Elke dinsdag is zij bij Lavendel te vinden waar zij samen met de groep doppen sorteert voor KNGF Geleidehonden, waar zij tevens ambassadeur voor is. Daarnaast is zij bezoekmaatje en als vrijwilliger actief bij o.a. atletiekvereniging Energie. Esther vindt het belangrijk om bij te dragen in de maatschappij omdat zij zelf ook veel ondersteuning van de maatschappij krijgt.

Sinds een maand heeft zij ‘Omzien’ opgestart. Een vereniging voor blinden, slechtzienden en andere geïnteresseerden. Zij wil activiteiten en bijeenkomsten organiseren en met de filosofie van omdenken laten zien dat veel mogelijk is en dat je niet aan huis gekluisterd hoeft te zijn als je niet of niet goed ziet. Kijk op Welzijn heeft al toegezegd haar hierbij op verschillende manieren te willen ondersteunen.

Hoe ben je bij De Overburen terecht gekomen?
Dat is een leuk verhaal! Voor KNGF Geleidehonden ben ik in 2016 begonnen met plastic doppen inzamelen en sorteren. Er werden heel veel doppen bij mij thuis aangeleverd. Ook bestond toen de actie ‘Afval Loont’ in Barendrecht. De groep van Lavendel haalde toen het afval op met de bolderkar. En zo werden per ongeluk 10 zakken doppen op de bolderkar geladen als zijnde afval! Ik kwam hier achter en heb ze netjes teruggekregen. Zodoende raakte ik in gesprek met de begeleider en bleek dat het sorteerwerk goed bij de groep van Lavendel paste. Ik ben toen uitleg gaan geven en ben blijven helpen sorteren. Nu dus alweer 7 jaar.

Hoe beleef je het werk hier op de groep?
Iedereen is anders. Van mezelf was ik vrij intolerant naar mensen die anders zijn. Ik heb hier geleerd dat iedereen uniek is en om mensen die anders zijn zonder onderscheid te benaderen. Niet alleen hier in de groep, maar ook in mijn dagelijkse omgang met mensen.
Iedereen heeft iets te vertellen ook al zijn ze soms moeilijk te verstaan. Het hier werken heeft mij gebracht dat ik minder bevooroordeeld ben. Als het mogelijk is zou ik graag nog wat meer willen betekenen voor de groep.

Zie je ook invloed bij de groep?
Sowieso vinden ze de hond heel leuk en willen ze voor hem zorgen. Soms krijgt hij wel 3 bakjes water! De ontvangst is heel hartelijk als ik binnenkom. De bezigheid met elkaar voegt toe. En ook de kleine gesprekjes die je voert bieden afleiding. Een client die erg in zichzelf gekeerd is reageert heel goed op Zivan. Dat vind ik heel mooi om te zien. Ook de hond raakt gewend aan de onverwachte manier van benaderen door cliënten.

Hoe zou je meer vrijwilligers kunnen krijgen?
Dat blijft moeilijk. Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend en dat houdt veel mensen tegen. Er wordt tegenwoordig veel van mensen verwacht op alle vlakken. Mensen zijn niet meer gewend om te zorgen, omdat dit altijd uit handen werd genomen. De omslag zal moeilijk zijn.

Wat vind je van de omslag in de zorg?
Het is jammer dat er vaak iets vanuit de overheid bedacht wordt wat een totale omslag betekent. Sociale werkplaatsen zijn verdwenen, terwijl cliënten natuurlijk altijd van betekenis konden zijn voor de maatschappij. De sociale zekerheid van zorg komt nu weer in het geding. Doordat informele zorg meer zal worden ingezet gaat dit misschien ten koste van de rust in de groep, door steeds wisselende inzet. Bovendien is het niet voor iedereen weggelegd om mantelzorger te zijn.

Heb je zelf nog tips?
Een tip misschien voor een vrijwilligersuitje. Ik zou graag de andere vrijwilligers leren kennen. Vaak is een activiteit hiervoor een goede manier. Dit is al een keer gedaan, maar toen kon ik helaas niet. Ik begrijp dat dat misschien niet voor iedereen mogelijk is. Maar bij een wandeling bijvoorbeeld komen gesprekken beter op gang en ben je niet verplicht te praten. Je hoeft elkaar niet aan te kijken en bent in een ander modus dan wanneer je in een kring of tegenover elkaar zit. Met een activiteit krijg je sneller groepsvorming, mensen gaan sneller mengen en leren elkaar beter kennen.

En een mooie afsluiter?
Ik wil graag nog zeggen dat er bij De Overburen heel veel attenties worden verzorgd voor vrijwilligers. Ik voel me zeer verwend hier en ik stel dat enorm op prijs!

Geplaatst in Vrijwilligerswerk | Getagged | Een reactie plaatsen

Lezing Rabo Senioren Delft e.o.

Vandaag mocht ik als ambassadeur van KNGF Geleidehonden een lezing geven voor de Rabo Senioren Delft e.o. bij boerderij en camping Hoeve Bouwlust te Maasland.

Na een rustige treinreis naar Delft vond ik het vervolg van mijn reis richting Maasland best spannend. Zivan was gelukkig de rust zelve en dankzij de behulpzame medemens verliep het best voorspoedig. Zelfs de buschauffeur stopte i.p.v. bij de halte een paar honderd meter verderop zodat ik meteen op het erf van Hoeve Bouwlust stond. En daar stond mijn contactpersoon, de heer Weber me al op te wachten.

De gezellige kantine was al goed gevuld toen ik binnenkwam om 14.30 uur. Na het aansluiten van de laptop en een bakkie koffie kon ik tegen 14.50 uur beginnen met mijn verhaal. Voor de gelegenheid had ik mijn bestaande PowerPoint presentatie aangepast. De foto’s van Loyd zijn vervangen door die van Zivan. En de feitjes en cijfertjes van 2021 zijn geüpdatet aan de hand van het jaaroverzicht van 2022. In ca. 1 uur en 15 minuten heb ik verteld over de geschiedenis, de honden en het werk van KNGF Geleidehonden. Nu ik zelf een 2de geleidehond heb, heb ik ook meer te vertellen over mijn eigen ervaringen. Ik had duidelijk genoeg te vertellen, want de tijd vloog om. Tussendoor waren er ook leuke vragen van de aanwezigen.

Er waren 34 leden van de Rabo Senioren aanwezig, een mooie opkomst in de zomerperiode. De leden zijn oud-directeuren, bestuursleden en leden van de Raad van Toezicht van de Rabobanken in de regio. Velen zijn of waren ook actief in de glastuinbouw in het Westland. Wat vooral opviel waren de vele hondenliefhebbers. Er waren zelfs donateurs van KNGF Geleidehonden en iemand die pups in het eerste jaar heeft opgeleid.

Na afloop werd er onder het genot van een hapje en een drankje gezellig nagepraat. Ik heb vanmiddag heel vriendelijke mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad. Ondertussen werd de donatiebox royaal gevuld en ontving ik van de heer Weber een geweldig pakket met streekproducten.

Pascal was zo lief om me op te komen halen, rond 17.15 uur gingen we net als de overige gasten richting huis.

Geplaatst in KNGF Geleidehonden, Vrijwilligerswerk | Getagged , | Een reactie plaatsen

OMZIEN

Barendrecht is een mooie gemeente die voor diverse groepen in de samenleving ondersteuning biedt. Zo zijn er organisaties die ouderen, mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking helpen met dagbesteding en de strijd tegen eenzaamheid. Er worden door deze organisaties vele activiteiten georganiseerd. Voor blinden en slechtzienden in Barendrecht is er echter niet veel.

In de grotere gemeenten om ons heen is de mogelijkheid samen te sporten bij bijvoorbeeld Running en Walking Blind. In diverse steden organiseren Oogcafé’s maandelijks bijeenkomsten en activiteiten voor de doelgroep. Het idee voor OMZIEN is ontstaan door een gebrek hieraan in onze omgeving. De bedoeling is mensen met een visuele beperking, of liever gezegd uitdaging, bij één te brengen om ervaringen uit te wisselen, elkaar beter te leren kennen, te helpen en te inspireren. OMZIEN wil blinden en slechtzienden in Barendrecht en omgeving verenigen, liefst in samenwerking met diverse organisaties, belangenverenigingen en bedrijven.

Als eerste is een Facebook pagina opgezet om te onderzoeken of hier animo voor is. Op de pagina kunnen mensen handige links, tips en activiteiten vinden. De volgende stap is bij de diverse organisaties in Barendrecht te vragen of zij mensen met een visuele beperking willen wijzen op het bestaan van OMZIEN en willen samenwerken bij het organiseren van de diverse activiteiten.

Wellicht dat OMZIEN in de toekomst een vereniging mag zijn voor blinden, slechtzienden, vrijwilligers en voor één ieder die op welke wijze dan ook interesse of belang heeft. Een leuke vereniging voor mensen die niet de beperkingen, maar de uitdagingen en mogelijkheden willen ervaren.

Geplaatst in OmZien | Een reactie plaatsen

André Rieu Live in Maastricht

Gisteravond, donderdag 6 juli was ik met mijn moeder en vrienden Richard en Cindy bij André Rieu Live in Maastricht. Een magisch muziekspektakel op het Vrijthof.

De rit richting Maastricht was op z’n zachts gezegd ‘lang’, enkele van ons hadden bij aankomst een reis van 4 ½ uur achter de rug. Gelukkig wel op tijd voor het heerlijke buffet dat ons bij het Van der Valk hotel stond te wachten. Met een goed gevulde maag gingen we om 20.15 uur met de pendelbus richting het centrum, na een korte wandeling door deze prachtige stad kwamen we bij het Vrijthof. Vanaf het moment dat we langs de ticketcontrole kwamen begon de magie.

Hoewel ik klassieke muziek als kunst zeer waardeer is het niet echt iets voor mij. Nu is de muziek bij André Rieu vrij toegankelijk voor de klassieke muziek barbaar en moet ik zeggen dat ik echt onder de indruk was. De Platin Tenors met Exodus Song (This Land is Mine), was werkelijk prachtig! En The Voice Kids winnares Emma Kok kreeg terecht een staande ovatie. Verder genoten we samen met 12.000 anderen op het Vrijthof van grote muzikale diversiteit, waarvan Dutch Pipes and Drums en 2 gospelkoren nog het meest bij blijven. Uiteraard was er richting het einde van de avond de bekende Weense wals waarop het publiek werd uitgenodigd een dansje te wagen. Het slotstuk had vuurwerk en een regen van gouden slingers.

Er waren nog wat toegiften die wij op weg richting de pendelbus nog luid en duidelijk meekregen. Het was toch fijn de grote stroom voor te zijn en in de eerste bus richting het hotel te zitten. Nog even met een drankje gezellig napraten over een geweldige avond alvorens in diepe slaap te zakken op de heerlijk luxe kamer.

De volgende ochtend troffen wij elkaar rond 9.00 uur voor het ontbijt. Een overvloed aan heerlijkheden die wederom voor een goedgevulde maag zorgden. De reis huiswaarts was wederom met behoorlijk wat files, maar zeker gezellig.

Deze kunnen we mooi afvinken, dit was een muziekevenement dat je meegemaakt moet hebben.

Lees verder
Geplaatst in Concert / Theater | Getagged | Een reactie plaatsen

Vrijwilligersbarbecue Kijk op Welzijn

Voor vrijdag 30 juni waren de vrijwilligers van Kijk op Welzijn vanaf 17.00 uur welkom bij BLOK 0180 voor een barbecue. Ruim 40 vrijwilligers waren aanwezig tijdens deze gezellige avond.

Behalve enkele medewerkers van Kijk op Welzijn kende ik niemand van de aanwezigen. Gelukkig niet te verlegen, dus gewoon bij 2 dames gaan zitten die elkaar duidelijk wel kenden. Deze dames begeleiden de schilderactiviteiten.

Naast lekker eten en drinken heb ik deze avond met leuke mensen kennis gemaakt. Verder heb ik een idee waar ik al een tijdje mee rondloop neergelegd bij de medewerkers. Deze leken er wel oren naar te hebben, hopelijk kan ik rekenen op samenwerking met Kijk op Welzijn.

Geplaatst in Vrijwilligerswerk | Getagged | Een reactie plaatsen

Dag lieve Moyoni

Moyoni’, Swahili, betekent ‘In het hart’ en dat zal hij voor altijd zijn.

Net als in vorige jaren was Moyoni weer lekker de hort op. Soms zagen we hem dagen niet, af en toe kwam hij even buurten, wat eten, slapen en weer weg. Woensdag lag hij de hele nacht gezellig bij me, we zagen hem vrijdagmiddag pas weer. Lekker luid miauwend kondigde hij zijn komst aan, wij waren blij hem weer te zien. Het viel op dat hij wat mager was, de sprong op de krabpaal leek wat moeizaam, hij wilde geen snoepje, maar voor we er erg in hadden was hij al weer naar buiten. ’s Avonds kwam hij weer binnen en gezellig bij ons op de bank liggen. Tijdens een knuffel merkten we dat hij zijn urine liet lopen… oei.

Zaterdagochtend zaten we in het Evidensia Dierenziekenhuis. De urine zag er op zich goed uit, maar uit bloedonderzoek bleek nierfalen in de laatste fase, zijn niertjes functioneerden niet meer. Hoe kon dit al zo erg zijn?! We stonden voor de keuze hem daar op te laten nemen voor 3 dagen spoelen, gevolgd door een intensieve behandeling. Dit zou hooguit wat levensverlengend zijn en voor een buitenkat weinig kwaliteit van leven bieden. Het alternatief was hartverscheurend. De dierenarts bood aan morfine en een medicijn om de eetlust op te wekken te geven zodat hij het weekend door kon en we maandag naar de eigen dierenarts konden.

In het weekend hebben we de tijd genomen met elkaar te zijn. Moyoni aanvaarde zijn plekje in de badkamer, het urineverlies was aanzienlijk. Hij bracht het een aantal keren per dag op om naar buiten te komen en bij ons op de bank te komen liggen. Loyd en Zivan waakten over hem. Gelukkig wilde hij een beetje eten, de verse worst ging er redelijk in. In tegenstelling tot wat je van een zieke kat verwacht, wilde Moyoni graag bij ons zijn en aangehaald worden. Dit maakte mijn nachten op de badkamervloer heel bijzonder. Mo lag heerlijk bij me te spinnen, kroop bovenop me, tegen me aan en gaf kopjes in overvloed Hij leek alles te geven wat hi had.. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat hij zo ziek was, maar waarschijnlijk heeft de morfine de pijn voldoende gedempt.

Maandag 19 juni was een verdrietige dag, na een droevig, maar ook vredig weekend. Het hele gezin Sommer-Landaal liep naar Dierenkliniek Barendrecht; Pascal met Moyoni voorop, ik daarachter met Loyd en Zivan. Al snel werd bevestigd wat we zaterdag al in het Dierenziekenhuis te horen kregen. Moyoni was erg ziek, hier bleek ook nog dat zijn blaas, ondanks het vele urineverlies, helemaal vol zat, hij kon niet plassen. Zelfs met uitgebreide behandelingen werd herstel met kwaliteit van leven op minder dan 5% geschat.

We hebben Moyoni laten gaan, hij lag heel rustig met z’n koppie in Pascal zijn handen en zakte heel snel weg. Zijn hartje stopte om 14.05 uur en het mijne brak. Ik hou zoveel van dit zieltje.

Dezelfde dag hebben we Moyoni naar het crematorium gebracht, de crematie heeft plaatsgevonden op 21 juni 2023 om 10.40 uur. Hij is weer thuis in een mooie urn bij zijn foto.

Moyoni had vandaag, naar schatting, 14 jaar geworden, 13 jaar daarvan was hij mijn lieve mannetje. Na 7 jaar met z’n tweeën, in 2015 Loyd, in 2017 Pascal en in 2023 Zivan erbij. Hij accepteerde de veranderingen in huis en in ons leven. Hij had natuurlijk privileges waar hij gelukkig goed gebruik van maakte. Nu gaan we met z’n viertjes verder, met liefdevolle herinnering aan deze bijzondere kat.

Geplaatst in Katten | Een reactie plaatsen

Lezing Oog-Maculacafé Zeeland

Vandaag mocht ik voor KNGF Geleidehonden een lezing verzorgen voor het Oog-Maculacafé Zeeland in Nieuwerkerk. In de afgelopen 6 jaar deed ik dit met Loyd aan mijn zijde. Vandaag voor het eerst met Zivan.

Al om 8.15 uur zat ik in de taxi naar Zierikzee waar ik om 9.30 uur aankwam bij Jos, mijn contactpersoon voor Oog-Maculacafé Zeeland. Ik maakte kennis met zijn vrouw Carien en zijn nieuwe geleidehond Luctor. Ik ken Jos ook van het geleidehonden weekend en we hebben elkaar al eerder ontmoet bij een ander Oogcafé. Hij had Zivan en mij uitgenodigd lekker vroeg naar Zeeland te komen zodat we met de honden konden wandelen en om samen te lunchen.

Ondanks de warmte hebben we toch nog een lekker stuk kunnen wandelen met onze helden. De lunch op een schaduwrijk plekje in de tuin was lekker en aangenaam.

Om 13.00 uur vertrokken we richting Nieuwerkerk. Het Oog-Maculacafé Zeeland was in ‘Ons Dorpshuis’ waar we hartelijk werden ontvangen met een kop koffie.

De lezing was van 14.00 tot 16.00 uur, met rond 15.00 uur een pauze. De meeste van de 15 aanwezigen waren blind of slechtziend dus deze keer geen PowerPoint presentatie. Ik heb verteld over de geschiedenis, de honden en het werk van KNGF Geleidehonden. Er was veel ruimte voor vragen. Jos kon vanuit zijn ervaring met zijn geleidehond ook bijdragen aan het geheel.

Na afloop ontving ik een doos overheerlijker bonbons die Jos zorgvuldig met icepacks had ingepakt zodat ze niet zouden smelten. Zivan is, net als Loyd, een geweldige sidekick bij lezingen.

Erg leuk om dit weer te mogen doen! Met hartelijke dank aan Jos en Carien voor de gastvrijheid.

Geplaatst in KNGF Geleidehonden, Vrijwilligerswerk | Getagged , | Een reactie plaatsen

3de Paasloop Numansdorp

Op 2d paasdag staat al enkele jaren de Paasloop van Atletiekvereniging Cromstrijen op de kalender.

Deze 3de editie startte om 11.30 uur met een 1 km. KidsRun. Helaas wat weinig deelname, maar dat doet niets af aan de geleverde prestaties. Vera Lukas van A.V. Cromstrijen was verreweg de snelste in een tijd van 4:09 min. 1ste jongen was Quinten Schuit van Spado in 4:41 min.

Om 12.00 uur gingen de 5 km. prestatieloop en de 10 km. wedstrijd en prestatieloop van start met resp. 22 en 33 deelnemers. Lindsey Faken van C.A.V. Energie passeerde na 5 km. als eerste de finish in 19:21 min. Gevolgd door clubgenoot Frank Ydema die na 20:19 min. over de streep kwam.

Bij de 10 km. gingen de ereprijzen naar Kees Prins, all-over winnaar en M35 van Fortius voor zijn tijd van 38:10 min. Als 1ste Senior finishte René Doolaard uit Oud-Beijerland 47:38 min. Energie atleet Jarno Gerritsen was bij de M45 gefinisht in 40:00 min. Ron Huizer uit s Spijkenisse was 1ste M55 in 41:55 min. Bij de M65 kwam Cor van Nispen uit Roosendaal in 52:31 min. als eerste over de finish.

Over-all winnares en V45 Ina van Otzel van THOR was de snelste dame in 47:25 min. Hanneke van der Hoog uit Kinderdijk was 1ste in de categorie V35 in 58:38 min. Bij de V55 won Diane Meinster uit Numansdorp met een tijd van 55:45 min.

Mijn buddy Sasch en ik stonden aan de start van de 5 km. We hadden geluk met het weer, droog, niet te warm, niet te koud. Meteen bij de start gingen we er lekker vandoor. De 1ste km. ging in 5’29”. Normaal zou ik dan wat rustiger aan gaan doen, want dit tempo houd ik geen 5 km. vol. Maar het ging gewoon wel lekker op dit parcours, veel rechte stukken, geen scherpe bochten. De 2de kilometer ging zelfs nog iets sneller, 5’21”. Na ca. 2,5 km. een drinkpost en keerpunt, hier een beetje tijd verloren, maar toch een nette 5’46” op de 3de km. De 4de vond ik wel wat zwaar, die ging in 5’37”. Voor de laatste wilde ik nog wel een beetje m’n best doen, 5’30”. Volgens mijn klokkie was het parcours 50 m. langer en die liepen we in 14 sec. Echt heel blij met onze tijd van 27:59 min. Heb de laatste jaren niet zo’n nette tijd gelopen op een 5 km. Had het ook zeker niet verwacht, want de afgelopen maanden ging het hardlopen niet vanzelf.

Bij de finish wachtte een mooie beker als herinnering en dat flesje water was zeer welkom.

Organisatie en vrijwilligers bedankt! Het was erg leuk!

Het was weer fijn en gezellig om met Sascha te lopen, was al weer een tijdje geleden, nov. 2022.

Geplaatst in Running Blind, Sport | Getagged , | Een reactie plaatsen

Energie PubQuiz

Vrijdag 17 maart organiseerde de activiteitencommissie van C.A.V. Energie de 1ste Energie PubQuiz. Om 20.00 uur werden 17 teams, bestaande uit 4 tot 6 teamleden, welkom geheten door quizmaster Wanda Krispijn.

De PupQuiz bestond uit 6 ronden van 10 vragen; De categorieën waren ‘Algemeen’, ‘Ken je club’, ‘Wereld & natuur’, ‘Film & muziek’, ‘Atletiek’ en ‘Rotterdam’. Na 2 honden was er even tijd voor het ‘pub’ gedeelte en werden de antwoorden van de voorgaande ronden doorgenomen.

Pascal en ik vormden met Junaidah, Caroline en Angelique het team ‘YES & GO’. Een team waarin iedere deelnemer sterk was in één of meerdere categorieën. De quizvragen waren verrassend en soms best moeilijk. Ondanks het gevoel goed bezig te zijn, eindigden we deze avond op de 10de plaats. Team ‘SNELHEIDSDUIVELS’ was de winnaar van deze 1ste Energie PubQuiz.

Het was een bijzonder leuke en gezellige avond!

Geplaatst in C.A.V. Energie | Getagged | Een reactie plaatsen

Zivan

Zivan is nu 2 weken mijn blindengeleidehond en lieve huisgenoot. Al tijdens de kennismaking liep ik zo met hem weg. Uit ervaringen van anderen weet ik dat het altijd even wennen is met een volgende hond. Maar nu, na 2 weken werken met Zivan, durf ik gewoon te zeggen dat het voelt alsof we al jaren een team zijn. Zonder Loyd te kort te doen, die heeft mij jaren geweldig bijgestaan, zelfvertrouwen en vrijheid gegeven. Met Zivan is het gewoon net wat makkelijker. Hij laat zich niet afleiden, past overal in en tussen en volgt commando’s direct op. Met Loyd was het wat meer ‘werken’ om hem bij de les te houden. Met zijn postuur nam hij veel plek in, voor mij heel fijn, want zo zorgde hij ook voor mijn ruimte. Inmiddels ben ik prima in staat zelf m’n ruimte op te eisen en dan is het wel leuk met zo’n kleine hond. Zivan weegt 28 kg, dat is wel even wat anders dan wanneer er 42 kg. aan de lijn trekt.

Kennismaking
Op dinsdag 24 januari kwam het telefoontje waar ik al maanden naar uitkeek. KNGF Geleidehonden heeft een hond voor me, geweldig! Zivan, een zwarte labrador, geboren op 8 maart 2021. Voor dat ik Loyd kreeg wilde ik geen herder, maar Loyd bleek een heel goede match. Sindsdien wilde ik alleen maar een herder, als het niet anders kon dan een golden retriever of een mix, maar geen labrador. Nu ik een labrador, met een vleugje golden retriever toegewezen heb gekregen ga ik er toch maar van uit dat het weer een goede match is.

De kennismaking was op maandag 30 januari. Pascal, Loyd en ik waren om 13.00 uur bij KNGF Geleidehonden in Amstelveen. We maakten kennis met trainer Brit en besloten de honden kennis te laten maken in een losloopgebied. Loyd wilde meteen snuffelen en spelen, Zivan was wat voorzichtig, maar al gauw liepen ze met elkaar weg. Loyd had in tijden niet zo gespeeld en gerend. Hierna mocht ik een stukje door de wijk lopen met Zivan. Natuurlijk is het anders dan met Loyd, maar het voelde wel meteen goed. Pascal liep met Loyd achter ons aan, die was het niet zo eens met de gang van zaken. Zivan wil graag werken, is heel alert en loopt lekker door. Daarnaast ook een heerlijke lieverd!

Later bij KNGF Geleidehonden nader kennis gemaakt met Brit. De honden lagen uitgeteld bij ons. De klik is er duidelijk, dus nog even de verplichte 24 uur bedenktijd door en toen was het wat ons betreft een dikke ‘JA’.

Op 1 maart kreeg ik de bevestiging. Maandag 27 februari komt Brit met Zivan naar Barendrecht voor de thuis instructie. Wat kan een maand dan lang duren!

Instructie
Zenuwachtig stond ik om 10.00 uur te wachten op de komst van Brit en Zivan. Vooral ook nerveus over hoe Loyd het zou vinden. Nou, dat ging goed hoor. Naast Zivan kwam nog een halve dierenwinkel mee vanuit Amstelveen; Een mand, voerton, brokken, bakken, speeltjes en nog veel meer. Maar eens zien waar we dat allemaal laten. Rond 11.30 uur zijn we voor het eerst echt samen gaan lopen, Pascal met Loyd achter ons aan, naar het losloopgebied. Even lekker rennen en spelen en daarna uitrusten, samen in de mand. Nu al echte maatjes.

In de middag gingen we serieus aan het werk. Ik had een beetje gerekend op een stap voor stap instructie, maar daar is Brit niet van. Wat ik wil kunnen doen met Zivan is leidend. Dus gingen we vandaag een stuk door de wijk met Loyd rechts aan de voet. Loyd vond het allemaal nog wat ingewikkeld, maar na een kwartiertje liep hij keurig mee. Ik wist niet wat ik meemaakte, zo ontspannen op pad met mijn 2 kanjers!

De 2de dag instructie begon lekker rustig; Langs Dagbesteding Lavendel om kennis te maken en voor een bakkie koffie. De cliënten vonden Zivan meteen leuk, Zivan zelf was een beetje gereserveerd, moet nog even wennen. Daarna Zivan aangemeld bij de dierenkliniek en een paar boodschappen gedaan bij de supermarkt.

In de middag met de trein naar Rotterdam CS. In de trein meteen leuk contact, wat wil je ook met een Amsterdamse in hartje Rotterdam. Een rasechte ‘niet lullen, maar poetsen gast, uitgerekend in een Cruijff sweater, wist te vertellen dat onder de grasmat van de Arena een Feijenoord vlag ligt. Dat is nog ’s een leuk weetje!

Op CS gingen de oefeningen heel goed; Trap, lift, poortjes, obstakels en mensen ontwijken. Alles ging goed. Brit, in een blauwe jas met geel logo, leek de aandacht te trekken van buitenlandse reizigers. Behulpzaam als ze is hielp ze hen op weg. Helpen geeft doorgaans een goed gevoel, maar ze was er toch even ziek van dat ze een man de verkeerde trein in had gestuurd. Ik kwam niet meer bij van het lachen en stelde voor die jas uit te doen. Blijkbaar lijken de gele logo’s van de NS en KNGF iets te veel op elkaar.

’s Avonds met Zivan naar mijn atletiekvereniging C.A.V. Energie gegaan om even kennis te maken. Meteen veel aandacht voor de lieverd, maar hij leek het al snel best naar z’n zin te hebben. Zo heb ik ook meteen kunnen ondervinden hoe prettig het met Zivan loopt in het donker.

De volgende ochtend hebben we geoefend met beide honden achterin de auto en daarna zijn we naar de atletiekvereniging gegaan. Voor Zivan staan daar, net als in het verleden voor Loyd, een mand en een drinkbak klaar. Even een bakkie gedaan en lekker gewandeld.

’s Middags gingen we met Loyd op sleeptouw naar Hendrik Ido Ambacht. Daar is de fysiotherapeut van Loyd, even oefenen op deze onderneming. Brit had wijselijk een andere jas aangetrokken. Een korte treinrit naar Zwijndrecht en daarna een kwartiertje met de bus. Het ging op zich goed, alleen werd wel duidelijk dat de busreis voor Loyd erg onprettig is, veel bochten, remmen en optrekken. Op de terugweg opties doorgenomen om op een andere manier bij de fysio te komen. Het reizen, lopen met Zivan en Loyd rechts ging heel goed. Loyd past zich echt fantastisch aan.

De laatste instructie dag, helaas, want het was echt beregezellig met Brit. We zijn gaan winkelen op de Middenbaan, nou ja, we zijn eigenlijk alleen even bij Blue Wave geweest en daar lang blijven plakken. Als afsluiting van de instructie een bakkie koffie met wat lekkers bij Lunchroom Echt. Daar de puntenlijst door genomen. Zivan en ik vormen nu al een goed team en kregen een mooie score. Zivan heeft daar nog even kunnen oefenen met ‘af’ en ‘blijf’.

Na een stukje door het park en lekker loslopen kwam het afscheid. Veel geknuffel en toen was het ineens stil. Honden in hun mand, kat op de krabpaal. Een goed teken. Ieder heeft z’n plek gevonden en zich aangepast aan de nieuwe situatie.

Loyd en Zivan eten zonder problemen naast elkaar, delen een drinkbak, een mand en hun speeltjes. Het Puppy Pleeggezin van Zivan had een tas vol speeltjes meegegeven. Ook een leuke knuffel, een ijsbeer waarmee Zivan veel rondsjouwt en slaapt. Onze grote knuffelkiller Loyd blijft hier respectvol vanaf. We kunnen met een gerust hart even van huis en gaan slapen. De eerste 4 dagen hebben we met de kat in het midden beneden op de bank geslapen, maar een bed is toch wel fijner.

In de avond ben ik gaan hardlopen. We hadden baantraining, zo kon ik Zivan tussendoor even bezoeken. Hij leek het allemaal best te vinden. Ik kan in het vervolg zonder problemen 1 1/2 uur gaan sporten terwijl hij lekker in z’n mand ligt.

Op de eerste dag zonder trainer zijn Zivan en ik naar de markt gegaan en zijn we bij diverse winkels even naar binnen gelopen. Loyd gaat nu iedere dag weer mee naar het losloopgebied, hij rent en speelt met Zivan als een jonge hond. Heel kort maar, want het kost hem heel wat moeite die jonge lab bij te houden. Ondanks dat hij wat rustiger aan moet doen, geniet hij wel volop.

In de week daarop lekker veel met Zivan op pad gegaan. Als ik het tuigje pak wil Loyd graag z’n kop er door steken, dat zit zelfs na een half jaar nog in z’n systeem. Maar dat hoeft echt niet meer lieve schat, geniet van je pensioen! Het ontroerde me wel heel erg, toen realiseerde ik me pas dat er een tijdperk is afgesloten. Mijn grote lieve kanjer die mij zoveel heeft gegeven, zal niet meer bij alles naast me staan. Ondanks dat hij bij ons van zijn pensioen kan genieten, voelt het als afscheid en dat maakt me verdrietig. Zivan neemt zijn taak als geleidehond heel serieus en ook met hem kan ik de hele wereld aan, maar toch…

Woensdag 8 maart werd Zivan 2 jaar, dit hebben we natuurlijk gevierd. Samen naar de dierenwinkel geweest om allerlei lekkers uit te zoeken. Ook lekker spelen mag op zo’n dag niet ontbreken, Loyd liet zich van z’n beste kant zien.

Hoewel het voelt als of ik al een tijd samen met Zivan loop, ben ik nog niet helemaal aan het idee gewend dat hij, hopelijk voor de rest van zijn leven, bij ons blijft. Het voelt nog alsof hij een fijne logee is die binnenkort weer wordt opgehaald. Gelukkig weet ik beter.

Geplaatst in KNGF Geleidehonden | Getagged | 2 reacties