Visio Het Loo Erf 36

Maandag 21 september 2015

De week begonnen met een uur Braille. Deze training werd vooral besteed aan het praten over het hebben van een geleidehond, met name over de streken die mensen uithalen om je hond af te leiden Aan de leesregel met de iPhone werd ook nog wat aandacht besteed. Het uur daarop had ik vrij; Bij VP gaan kijken of er een plekje voor me was achter de PC. Heb daar even prettig kunnen werken.

Na de lunchpauze twee uur VP Training. Ik heb redelijk ontspannen zitten werken. Helaas had ik veel last van een verkoudheid. Het laatste uur had ik Ergotherapie; Het schrijven van o.a. kaarten gaat me steeds moeilijker af, vooral het nalezen van wat ik geschreven heb. Tijdens de training gekeken of schrijven met een zgn. schrijfmal iets voor me is. Nee, dat wordt ‘m niet. Wel ontdekt dat schrijven met een zwarte fineliner of stift makkelijker is en ook het terug lezen gaat een stuk beter.

Het avondeten leek me niet zo lekker, en ik had gelijk. Heb een halve gekookte aardappel en een schepje snijbonen genomen en daar een flinke schep jus overheen. Het sukadelapje aan mijn buurvrouw gegeven, die was blijkbaar ook zo lekker niet. Ben met Ina naar het kleine winkelcentrum gegaan, daar hebben we, na het doen van wat boodschappen, een heerlijk patatje bij ‘Charly’ gehaald. Na terugkomst op mijn kamer wat telefoontjes gepleegd, ging om 21.45 uur naar beneden om wat te drinken. Het was onverwacht gezellig.

Dinsdag 22 september 2015

Vanochtend de afsluiting van Groeps Dynamische Revalidatie. Een heel prettig eindgesprek gehad. De groepsleden werd gevraagd de anderen positieve feedback te geven, een compliment. De complimenten aan mijn adres waren mooi en lief, heerlijk om in ontvangst te nemen. Ik had een uurtje vrij , deze heb ik deels aan de stamtafel doorgebracht met Lieke, heel gezellig. Daarna een gesprek met de Trajectbegeleider; Mijn traject zit er bijna op, we hebben nog wat puntjes op de ‘I’ gezet en hebben beiden het gevoel dat ik ook echt klaar ben hier.

Om 14.00 uur bij Videologie een leestest gedaan. In mijn observatieweek, december 2014 las ik 40 woorden per minuut. Nu las ik er nog geen 20. Dit is wel erg weinig. Te denken dat een goedziende er 200 à 300 per minuut leest. Tijdens VP Training hebben we gezocht naar een geschikte laptop voor Liek en mij We denken iets gevonden te hebben, deze gaan we van het weekend aanschaffen. Om 16.00 uur was ik vrij, maar ben blijven plakken bij PV.

We aten vanavond Thaise kip, groenten en saus met noedels. De perzik-maracujakwark was erg lekker. Na het eten met Willem een balletje gaan gooien en trappen. Om aan een leuke bal te komen hebben we naar ons idee een vergeten ingang naar een afgesloten ruimte gevonden We waren net twee tieners die stiekem ergens naar binnen slopen. Om 19.30 uur kregen we lekker gebak van een jarige revalidant. Na ongeveer anderhalf uur op mijn kamer ben ik Willem op gaan zoeken. Hij zei dat ik kon aanbellen en dat heb ik gedaan. Op mijn iPhone de ‘deurbel’ ringtone opgezocht en deze bij zijn deur afgespeeld, dat had ‘ie niet verwacht, moest ook meerder keren aanbellen eer hij opendeed. We zijn naar beneden gegaan en hebben een bijzonder gezellige avond aan de stamtafel gehad.

Woensdag 23 september 2015

Bij het ontbijt was ik nog niet helemaal wakker geloof ik, gooide mijn afval per ongeluk in de kan jus d’orange en riep iemand toe “Hé , ben jij er ook op donderdag?” Het was de anderen duidelijk dat het gisteravond wel heel gezellig was.

Bij het eerste uur VP Training heb ik op mijn gemak zitten typen en ben in mijn vrije uurtje lekker blijven zitten. Wie had ooit kunnen denken dat ik nog eens heel ontspannen achter een PC kon zitten. Om 10.30 uur had ik pianoles. De trainer heeft me het intro van ‘Stay’ van Rihanna geleerd. Dit samen met het nummer ‘Say Something’ van A Great Big World geoefend. Daarna weer naar VP Training. Tijdens dit uur zouden Lieke en ik de specificaties voor onze laptop nog even doornemen en met de leverancier van onze toegankelijkheidssoftware overleggen of het een goede keus is. We kwamen er achter dat deze specificaties niet helemaal voldeden aan onze verwachtingen.

Na een smakelijke lunch en lekker bakkie koffie zat ik om 14.00 uur weer op m’n vertrouwde plek achter de PC. Ik heb het echt naar m’n zin op deze plek, een gezellige werksfeer. Het uur daarna wederom een pianoles. Het intro van ‘Nothing Else Matters’ van Metelica vind ik zo mooi. De trainer heeft de oefening voor me opgenomen en ik ben ermee aan de slag gegaan. In de voorgaande weken was ik erg moe en had ik weinig puf voor pianospelen en zat ik steeds op mijn horloge te kijken wanneer de les voorbij was. Nu moest de trainer me zeggen dat het tijd was, een teken dat ik het spelen weer leuk vind. Het laatste uur had ik Braille. Dit bleek de laatste training bij deze gezellige trainer te zijn. Volgende week heb ik wel brailletraining, maar niet van haar. Dat zullen we nog wel zien! We hebben geen afscheid genomen in de zekerheid elkaar volgende week gewoon weer te treffen.

Lekker! Kipschnitzel en aardappelfantasie (met veel mayo), de kerriekool laten staan, was geen plek meer voor. Compote als toetje. Om de grote hoeveelheid aan aardappeltjes wat sneller te laten zakken ben ik met Willem wat gaan overgooien met een ‘Vortex’, een leuk werpdingetje dat ik van de vereniging had mee genomen. Daarna een lekkere bak koffie. Bij Lieke een kopje thee gaan drinken en we hebben heel fijn zitten praten. Rond 21.30 uur aangebeld bij Willem. We zijn beneden een biertje gaan drinken. Maar het was niet zo bijzonder aan de stamtafel. Na twee biertjes besloten er boven nog een paar te vatten, Willem had nog wat staan. Lekker chippie erbij en een goed gesprek.

Donderdag 24 september 2015

Ik zat vanochtend zo lekker te werken bij VP Training dat ik vergat dat mijn tweede uur ergens anders was. Normaal gesproken had ik deze training twee uur, maar nu was ik voor Braille ingepland. Daar kwam ik veel te laat binnen, maar ben ook weer vroeg weg gegaan. Wat moet ik tijdens die laatste trainingen nog doen, beetje lezen, kletsen, lummelen..? Om 10.30 uur had ik mijn laatste training Bewegingsagogie. Liza en ik hebben dit traject op gezellige wijze afgesloten en waren het er over eens dat al mijn doelen op gebied van mobiliteit hier zijn behaald. Ik ga in de regio Rotterdam nog wel verder met een trainer van Visio. Dit om reizen met de tram en metro te oefenen. Het afscheid nemen is begonnen.
Degene van wie ik deze week afscheid zou nemen was er vanwege ziekte helaas niet.

Dit was de laatste week van onze gezellige stamtafelgenoot Sjaak.
Na de lunch nog gezellig koffie gedronken tot ik om 13.45 uur werd verrast door de aanwezigheid van mijn favoriete taxichauffeur José. Ik was bang dat ik haar niet meer zou zien voor het einde van mijn tijd bij Het Loo Erf. Maar zij had het zo geregeld dat ze me de laatste weken komt ophalen. Super!

Thuiskomen bij Moyoni was heel fijn, heerlijk gekroeld en gespeeld. Prettig weekend!

Over Esther

Met een visuele uitdaging op zoek naar de mogelijkheden zoveel mogelijk uit het leven te halen. Vrijwilligerswerk en lekker sporten geven structuur en voldoening. Dankbaar voor mijn lieve man, huisdieren en dierbaren geniet ik volop van het leven!
Dit bericht is geplaatst in Koninklijke Visio met de tags . Bookmark de permalink.

Eén reactie op Visio Het Loo Erf 36

  1. Joke schreef:

    Hoi Esther, ik wens jou heel veel succes de laatste weken. En typ die ik kan geven: vergeet vooral niet te genieten. Maar eigenlijk weet ik wel dat ik dit tegen jou niet hoef te zeggen. Als er iemand weet wat genieten is ben jij het. Zet hem op. Je kan het.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *