De Focus Beroeps Academie start maandag 9 december de ‘Doppenchallenge’. 1de en 2de jaars VMBO Kader- en Basisklassen en de docenten gaan zoveel mogelijk plastic doppen en deksels inzamelen voor KNGF Geleidehonden.
Tijdens de lessen ‘Levensbeschouwing’ is hen e.e.a. uitgelegd over dit goede doel, maar om de leerlingen en ook de docenten een beeld te geven waarvoor ze de challenge aangaan, mochten Loyd en ik komen vertellen over het werk van KNGF Geleidehonden en hoe belangrijk een geleidehond voor iemand is.
Om alle klassen, 19 in totaal, een voorlichting bij te laten wonen had docente Melissa Sikar een heel schema opgesteld; 10 lessen in 5 dagen. Op maandag 18, woensdag 20, vrijdag 22, woensdag 27 en vrijdag 29 november was lokaal 223 van 10.00 tot 12.00 uur hiervoor gereserveerd.
Op de eerste dag werd ik tegen 10.00 uur opgehaald door de docent, even de USB stick inpluggen, digibord aan en zo begon de eerste gastles aan klas 1F1 en 1F4. Leuke geïnteresseerde leerlingen, het einde van de powerpointpresentatie is niet gehaald, maar wel leuke vragen gehad en er werd uitgebreid de tijd genomen voor een fotosessie met Loyd.
Even pauze in de docentenkamer, wat een heerlijke ruimte. Met o.a. een grote leestafel, comfortabele banken en… heerlijke koffie!
Voor de 2de les maakte ik kennis met Lieke Bruinzeel, een docente die ik door de dagen heen vaker zou treffen. Zij is bang voor honden, maar was duidelijk bereid Loyd het voordeel van de twijfel te geven. Voor deze les was geen laptop aanwezig, gelukkig was één van de leerlingen zo behulpzaam zijn laptop af te staan, Ferian hielp tijdens de les ook met het doorklikken van de dia’s. Klassen 1F7 en 1F3 hadden leuke vragen bijv. over dat de hond overal in en mee naar toe mag. “Hoe doe je dat naar een pretpark?” Toeval wil dat ik dat spoedig zou gaan testen tijdens een bezoek aan de Efteling op 25 november. Er zijn attracties waarin hulphonden zijn toegestaan, en nee, niet in de Python! Ook in deze les is het einde van de presentatie niet gehaald, maar interessante vragen en gesprekken zijn naar mijn mening veel leuker.
Op woensdag werd ik opgehaald voor de eerste les aan 1F2 en 1F8. Er werd snel een laptop tevoorschijn getoverd en ik kon beginnen. Verteld over de oprichting van KNGF Geleidehonden, over het eerste jaar van een pup bij Fokgastgezin en Puppy Plleeggezin en over de opleiding in Amstelveen. Verder over het traject dat ik heb doorlopen tot het krijgen van een geleidehond en natuurlijk over mijn ervaringen met Loyd.
Na de pauze zat 2F9 al klaar voor de 2de voorlichting. De docent moest nog even een laptop halen uit zijn lokaal, de boel aangesloten en daar gingen we weer. Ook hier aan de hand van de presentatie veel verteld. Het was blijkbaar een duidelijk verhaal, er waren weinig vragen of reacties vanuit deze klas.
Op vrijdag kwam docente Lieke Bruijnzeel me halen bij de receptie. Ze wist inmiddels al dat ik graag cappuccino extra sterk in mijn bekertje tref. Heerlijk!
Voor iedere les moest de afgelopen dagen een laptop geregeld worden, nu is mijn USB stick niet vies van al die wisselende contacten, maar werken met één apparaat geniet de voorkeur. Vanaf vandaag had ik mijn eigen laptop en presenter bij me, dat werkt lekker!
Het gebeurt regelmatig, niet alleen op deze school, dat wanneer ik mijn spullen in orde maak, Loyd op z’n plek wijs, dat ik achter me hoor: “Ze is toch blind?!” Waarop één docent rap reageerde met: “Ga jij ervan uit dat blinde mensen niets kunnen?”. Het is misschien toch het uitleggen waard. De meeste blinden hebben vaak nog een heel klein beetje zicht waarmee ze bijvoorbeeld licht/donker of silhouetten kunnen onderscheiden. Ervaren blinden kunnen hiermee in combinatie met een ijzersterk geheugen, allerlei trucjes en bluf het prima doen voorkomen dat ze veel zien. In werkelijkheid combineren ze ervaring en allerlei waarnemingen en maken zo een beeld van de situatie. Overigens kunnen veel volledig blinden dit ook. Zo kunnen wij dus ook prima een wachtwoord intypen zonder naar het toetsenbord te kijken of de hondenriem vastmaken aan een tafelpoot.
Bij de les aan 2F2 en 2F3 de hele presentatie afgewerkt, er waren weinig vragen. Voor de liefhebbers voldoende tijd om Loyd te aaien.
De 2de les met 1F5 en 1F6 was erg leuk. Ook hier de hele presentatie kunnen doen, maar voldoende tijd voor leuke vragen en een foto- en aaisessie met Loyd. Heel stoer van enkele gasten die aanvankelijk met een grote boog om Loyd heen gingen, later met hem op de foto wilden.
Op 25 november de proef op de som genomen; Met Loyd naar de Efteling! Hij vond het maar een rare boel daar. De verschrikkelijke sneeuwman die vanuit een put tekeer ging, vond ‘ie wel spannend. Leuk dat hij mee mocht in Symbolika en Droomvlucht, maar om eerlijk te zijn doe je je hond en ook jezelf hier geen plezier mee. Hoewel de foto wel erg leuk is geworden. De vraag is of je altijd met je geleidehond ergens heen of in wil. Wel fijn dat het mogelijk is.
Woensdag stonden de gastlessen aan 2F6/2F7 en 2F5/2F8 op het programma. Terwijl Loyd en ik aankwamen bij lokaal 223 wachtten we even totdat de deur open was. Een leerling stond vlak voor me met z’n arm te zwaaien. Zoiets zou me normaal gesproken kunnen ontgaan, maar een lichte mouw tegen de donkere gang viel op. Was hij nou aan het checken of ik wel echt blind ben?! Op de vraag of hij dit werkelijk aan het doen was: “Nee, nee, ik wilde kijken of de hond zou reageren”. Nou, ook dat is niet de bedoeling bij een hond die aan het werk is! Dit bewijst maar weer dat voorlichting over geleidehondenwerk belangrijk en nodig is.
Vrijdag, de laatste dag alweer. Bijna iedere ochtend hoorden Loyd en ik zo’n 15 meter verderop in de hal reacties op onze binnenkomst variërend van gegil tot “Wat doet die hond hier?” Ook leuke reacties, veel leerlingen die kwamen vragen of ze Loyd even mochten aaien. Ook werd Loyd nog herkend door enkelen die vorig schooljaar een voorlichting hadden bijgewoond. Deze ochtend werden we ontvangen met geblaf, Loyd reageerde er nauwelijks op. Toch had ik even de neiging hem uit zijn tuig te bevrijden en hem op onderzoek uit te laten gaan. Had dan de reacties wel eens willen horen.
De lessen aan 1F9/2F1 en 2F4/1F10 waren leuk. De leerlingen waren geïnteresseerd en hadden weer leuke en goede vragen. Het leuke is dat je zelf ook aan het denken wordt gezet door sommige vragen. “Tja, hoe doe ik dat eigenlijk?”, “En wijkt het af van hoe zienden het doen?” Uiteraard was er aan het einde van beide lessen weer tijd om Loyd te aaien en fotograferen. Zelfs Lieke Bruinzeel waagde een aai over Loyd z’n koppie en het bewijs is vastgelegd.
Het was een bijzondere ervaring al deze klassen voorlichting te mogen geven. Erg leuk hoe de meesten zo enthousiast zijn. Er zijn leerlingen die alvast heel wat doppen hebben gespaard. Ook in de docentenkamer werd de pot op tafel al gevuld met dopjes.
Dank aan alle behulpzame docenten en leerlingen die me begeleid en geholpen hebben deze dagen!
En allemaal veel succes met doppen sparen!
