Vanochtend waren Zivan en ik op bezoek bij groep 4 van CBS De Kriekenhof in Oud-Beijerland om te vertellen over het werk van KNGF Geleidehonden. Omdat het niet echt fraai weer was, werden we door conciërge Ina opgehaald bij de bushalte.
Om 10.30 uur stapten we binnen bij de groep van juf Romana. Al vanaf de eerste dia in de PowerPoint presentatie waren er vragen, zo leuk! Om u een beeld te geven hoe de les verliep… de presentatie telt 35 dia’s. De juf wees steeds maar een paar kinderen aan, die hun vraag mochten stellen. Volgens mij hebben sommigen de hele les met de vinger omhoog gezeten. Zivan liep lekker los rond in de klas en werd door mij zo nu en dan even geroepen om te laten zien hoe braaf hij is. Er waren veel vragen over Zivan; Of hij goed werkte, of hij altijd zo rustig is, of hij hoog kan springen en natuurlijk de standaard vragen over leeftijd, geslacht en trucjes.
Na afloop van de presentatie heb ik nog van alles uit kunnen leggen over de witte stok. Bijna iedereen in de klas heeft er even mee geoefend. Terwijl een deel van de leerlingen met ogen dicht door de klas probeerde te komen, werd Zivan door het andere deel geaaid en geknuffeld.
Rond 12.00 uur werd de les afgerond. Zivan kreeg als dank een bot en ik een chocoladeletter E, lekker! We hebben een heel leuke ochtend gehad bij groep 4! En ook fijn dat we weer naar de bushalte werden gebracht, want het weer was inmiddels behoorlijk winters.
In Wijkcentrum West in Ridderkerk was vanochtend een goedbezochte informatieve bijeenkomst voor slechtzienden en mensen met Macula Degeneratie georganiseerd door Facet Ridderkerk.
Jos van Dijk optometrist bij Dijkzicht Low Vision vertelde over verschillende vormen van slechtziendheid, zoals Macula Degeneratie, en legde uit hoe deze beperkingen het dagelijks leven beïnvloeden. Maar ook dat er met enkele low vision aanpassingen heel veel mogelijk is.
Edwin Prosman van Iris Huys Gouda, al 35 jaar specialist in hulpmiddelen voor blinden en slechtzienden, demonstreerde hulpmiddelen die de zelfstandigheid ondersteunen. Denk hierbij aan verlichting, loepen en tactiel aangepaste huishoudelijke apparaten. Verder ook hulpmiddelen voor sport en de dagelijkse dingen.
Als doorgewinterde slechtziende denk je vaak dat je het allemaal al weet, maar ik heb hir echt nog iets van opgestoken!
Ik hoopte deze ochtend ook OMZIEN Barendrecht een beetje onder de aandacht te brengen. Daar hoefde ik niet veel moeite voor te doen. Bij het zien van mijn OMZIEN shirt werd gevraagd of ik ook even het woord wilde. Ik heb kort uit kunnen leggen voor wie OMZIEN Barendrecht bedoeld is en wat we doen.
Er was na afloop nog voldoende tijd om met elkaar in gesprek te gaan, informatie uit te wisselen en vragen te beantwoorden.
De ochtend was tot in de puntjes verzorgd, bij binnenkomst en tijdens de bijeenkomst kregen de aanwezigen een lekkere kop koffie of thee. Daar ik nog een tijd op de bus moest wachten, bleef ik wat langer en kreeg ik een bord patat met kroket aangeboden. Enorme dank aan de mensen van Wijkcentrum West en Jacqueline Revier van Facet Ridderkerk voor deze aangename en informatieve ochtend.
Tijdens de NN Zevenheuvelenloop in Nijmegen werd op zondag 17 november de 4de editie gehouden van het NK Running Blind. Maar liefst 40 lopers liepen samen met hun buddy de 15 km. Evenementsponsor, tevens sponsor van Stichting Running Blind, Nationale Nederlanden had het weer tot in de puntjes voor ons geregeld.
Mijn buddy Sascha en ik gingen met de trein naar Nijmegen, een reis van precies 2 uur. Zodra we het station uitkwamen spotte Sascha onze foto op een billboard. Zo leuk dat die foto nog altijd gebruikt wordt! We kwamen onszelf meermalen tegen.
Na een kleine 10 minuten lopen kwamen we rond 12.00 uur aan in het NN Runners Home, deze was in het concertgebouw ‘De Vereniging’. Het ontbrak ons hier aan niets! We konden ons op het gemak voorbereiden op de loop. Na de groepsfoto vertrokken we zachtjes aan richting ons startvak. Ook dit keer had Running Blind een eigen start om 13.25 uur.
Vorig jaar nam ik me voor om voor deze editie goed getraind aan de start te verschijnen. Nou goed, en vooral veel, getraind had ik. Was alleen vergeten op de heuvels te trainen en dat heb ik geweten… Wat vond ik het zwaar! Gelukkig konden we na iedere heuvel het tempo toch weer oppakken, maar bij iedere klim zakte het behoorlijk in.
Toch kwamen we tevreden over de finish, we hadden gemiddeld 5.51 minuten per kilometer gelopen, dat na 15 km. resulteerde in 1.27.50.
Bij terugkomst in het NN Runners Home waren we getuige van een mooie prijsuitreiking verzorgd door Michel Butter en Erben Wennemars. Er was bijzonder goed gepresteerd. Bij de mannen won Job Schoonderbeek met zijn buddy Merel van Assem, zij liepen de 15 km. in 1.03.33. Bij de dames was Johanny Gelens samen met Ronald van Loon het snelste in 1.11.49.
Tijdens deze 39ste Zevenheuvelenloop liep Ugandees Kiplimo een 15 km. wereldrecord van 40:42.
We konden lekker bijkomen met goed verzorgd eten en drinken. En ook gezellig kunnen napraten over dit geweldige evenement. OMZIEN Barendrecht hebben we ook een beetje onder de aandacht kunnen brengen. Daarnaast hebben Running Blind voorzitter Jos van Leeuwen en ik het even gehad over het idee om de Nationale Running Blind Dag in 2025 bij C.A.V. Energie in Barendrecht te organiseren. Wordt vervolgt!
Fantastisch hoe Stichting Running Blind en Nationale Nederlanden het, samen met de organisatie van de Zevenheuvelenloop, mogelijk maakt dat blinden en slechtzienden zich kunnen meten in dit unieke kampioenschap. En niet te vergeten… de VIP behandeling. Hartelijk dank hiervoor!
En natuurlijk veel dank aan mijn buddy Sascha voor de fijne begeleiding en goede zorgen.
Vanmiddag waren Zivan en ik bij KNGF Geleidehonden in Amstelveen. Als ambassadeur was ik gevraagd mijn ervaringsverhaal te delen tijdens een informatiemiddag voor mensen die KNGF Geleidehonden in hun testament hebben opgenomen of voornemens zijn dit te doen.
We waren lekker op tijd, even rondsnuffelen dus… We kwamen meteen een bekende tegen, Carla Bilstra, tot haar pensioen was zij hier kennelhoofd en projectleider educatie. Erg leuk haar weer even te zien. Zivan was erg nieuwsgierig naar wat zich bevond achter de deur van de receptie. Terwijl Zivan en Zia (geboren als Zita) elkaar begroeten, kwamen haar baasje Vanessa en ik erachter dat ze uit hetzelfde nestje komen, broer en zus dus. Er werd uitbundig gespeeld, en door ons gefotografeerd.
Om 13.30 uur werden de mensen die zich voor de informatiemiddag hadden aangemeld door Kelly welkom geheten. Voor hen was daarna een bezoek aan de kennel gepland. Voor Zivan en Zia een mooi moment om even buiten te spelen en voor de baasjes om ervaringen en foto’s uit te wisselen.
Rond 15.00 uur was het mijn beurt; Gewoon lekker aan tafel met de gasten praten over de geweldige honden van KNGF Geleidehonden. Heerlijk kunnen vertellen over mijn kanjers Loyd en Zivan, hoe zij mijn wereld, zelfstandigheid en zelfvertrouwen hebben vergroot..
Helaas vloog de tijd, mijn taxi naar het station stond al even te wachten. Nog snel afscheid genomen van Zia en terug naar huis.
Vanochtend was ik op de koffie bij Margo Stolk, Wethouder van Sport in de Gemeente Barendrecht. Als vertegenwoordiger van OMZIEN Barendrecht was ik uitgenodigd voor een gesprek over het succes en de toekomst van onze vereniging. Tevens mocht ik een mooie bos bloemen in ontvangst nemen als felicitatie voor de winst van OMZIEN Wandelen in de verkiezing Beste Beweeginitiatief Zuid-Holland 2024.
Aan tafel ook Tristan, van de afdeling sport en, Seppe, communicatie medewerker, die meteen meeschreef voor een artikel in Blik op Barendrecht. Het artikel verschijnt komende donderdag in de Schakel.
Al vanaf mei 2013 organiseer ik de halfjaarlijkse Coopertest voor alle loopgroepen op de atletiekbaan van C.A.V. Energie. Donderdag 7 november vond de 17de editie plaats. We misten er een paar in de jaren 2020 t/m 2022, maar vanaf mei vorig jaar kunnen de atleten de conditie weer meten aan de klok. Deze avond stonden 65 atleten verdeeld over 5 series aan de start voor hun 12 minuten race.
Sven van Vliet uit Loopgroep A was deze avond de snelste met 3.590 m. Snelste dame was MiLa atlete Joanne Star met 3.092 m.
Begin dit jaar haalde ik net 2.200 m. Voor deze avond zette ik in op ver boven de 2.300 m. Terwijl er niet veel van afhangt is het toch altijd even spannend hoe het gaat. Daar komt nog bij dat je ook wil dat het organisatorisch op rolletjes loopt.
Ik had de Basisgroep en mijn eigen Loopgroep E, ingedeeld in de eerste serie, om 19.20 uur gingen de 13 atleten in de serie van start. Mijn loopmaatjes Ben en Pieter gingen er als een speer vandoor. Ik kon één ronde aardig volgen, maar daarna moest ik ze echt laten gaan. Na 3 ronden kreeg ik het wat moeilijker en liep ik helaas niet meer onder de 2 minuten per ronde, maar lag toch nog op koers voor mijn gehoopte afstand. Met nog 1 minuut te gaan, kwam het besef dat ik dat ruim ging halen, misschien dan toch een eindsprint voor de 2.400 m. Dat lukte helaas net niet, bij 2.390 m. waren de 12 minuten om.
Het was een mistige en, met ca.4 gr (gevoelstemperatuur, rond 1 gr.), een frisse avond. Voor de meeste atleten prima te doen. De vrijwilligers, die bijna 2 uur langs de baan hadden gestaan, waren wel toe aan de warme chocolademelk.
In vergelijking met voorgaande edities viel de deelname een beetje tegen. Wellicht dat de naam ‘Coopertest’ wat stoffig aandoet. Tegenwoordig zijn challenges nogal in zwang en wie zijn wij om te blijven hangen in de tijd? Vanaf mei 2025 organiseren we ieder half jaar een ‘12 minute challenge’.
Op woensdag 6 november organiseerde de Vereniging Sport en Gemeenten de Regionale Contactdag bij Cultuurhuis KADE40 in Vlaardingen over de verbinding van sport en zorg/welzijn
Vanochtend waren Nine, welzijnscoach van Kijk op Welzijn, Susanne en ik namens OMZIEN Barendrecht en ongeveer 40 beleidsmakers en uitvoeders hierbij aanwezig.
De activiteit OMZIEN Wandelen van OMZIEN Barendrecht werd gezien als een mooi voorbeeld hoe verbinding gemaakt kan worden tussen bewegen en kwetsbare doelgroepen.
Nine en ik waren uitgenodigd voor een vraaggesprek met Rob van den Berg van de Vereniging Sport en Gemeenten. Tijdens dit gesprek kregen we uitgebreid de gelegenheid om te vertellen over o.a. het ontstaan van OMZIEN, de activiteiten en wat de plannen zijn voor de toekomst. Hoe de samenwerking met Kijk op Welzijn en andere stichtingen en verenigingen in de regio tot stand is gekomen en kan worden uitgebreid. Vanuit het publiek kwamen diverse vragen; Hoe we denken onze doelgroep, blinden en slechtzienden, te bereiken en hoe we het wandel initiatief gaan uitrollen in andere gemeenten.
Na dit vraaggesprek hebben Susanne en ik nog wat gesprekjes gehad met diverse mensen van de Vereniging Sport en Gemeenten. Het idee ontstond om een interview over OMZIEN te publiceren in het VSG magazine van maart 2025. Wat geweldig, al die positieve aandacht!
Leuk om ook nog even Sandy van Team Sportservice Zuid Holland gezien en gesproken te hebben. Ze volgt de activiteiten van OMZIEN via Linkedin. We hopen op dat platform, en andere , nog vele berichten te plaatsen over onze avonturen.
Vandaag gingen 7 leden van OmZien Barendrecht op stap met 5 vrijwilligers van DNV en Stichting Present Barendrecht voor een stadswandeling door Rotterdam.
DNV, Det Norske Veritas, stelt haar medewerkers beschikbaar om als vrijwilliger deel te nemen aan projecten van Stichting Present. Eerder dit jaar had deze stichting bij OmZien de vraag neergelegd of er behoefte was aan begeleiding bij een activiteit. Tijdens de bijeenkomsten werd hier zeer enthousiast op gereageerd en diverse ideeën kwamen ter tafel, waaronder een stadswandeling. Toen bleek dat één van de leden stadsgids is, was de keuze snel gemaakt.
De groep ging gezamenlijk met de trein naar Rotterdam Blaak en liep vervolgens naar het Maritiem Museum waar de stadswandeling door een deel van Rotterdam van start ging. Ons lid Karin is stadsgids voor Stichting Oren en Ogen Tekort, de stichting die zich inzet voor mensen met een zintuigelijke beperking. Zij verzorgt voor deze stichting stadswandelingen door Rotterdam en laat je de stad met andere zintuigen beleven.
Zo passeerden bij de Leuvehaven diverse geuren de neus, van producten die in het verleden verhandeld en/of verwerkt werden in Rotterdam. Ook werden de smaakpapillen en tastzin verrast met, aan dit deel van Rotterdam verbonden, smakelijkheden. Karin vertelde over het ontstaan van Rotterdam, de Leuvehaven en waarom daar geen vooroorlogse gebouwen meer te zien zijn.
Met de watertaxi verlieten we de Leuvehaven en voeren we onder de Erasmusbrug door richting de Wilhelminapier. Vanaf hier bezochten we de Rijnhavenbrug, door Rotterdammers de Hoerenloper genoemd. Hier werd ons meer verteld over o.a. Katendrecht.
Hotel New York en de Holland Amerika Lijn werden aangedaan. Karin wist ons niet alleen te boeien met de geschiedenis, maar liet ons wat meer nadenken over waar we doorgaans zomaar aan voorbij lopen. Zo heeft het Holland Amerika Lijn gebouw prachtige details die de moeite waard zijn nader te bekijken. Met de rug naar het gebouw, was aan de overkant van het water de Euromast te zien.
We vervolgden onze wandeling langs het gebouw De Rotterdam met aan de overkant de Zalmtoren, beide skyline bepalende gebouwen. Van deze gebouwen en de Euromast had Karin miniaturen bij zich zodat we een goed beeld konden vormen van het uiterlijk van deze imposante bouwwerken. Vervolgens liepen we richting de Erasmusbrug. Hier kregen we, terwijl we konden genieten van het uitzicht vanaf de brug, een uniek Rotterdams cadeautje met vele verrassende smaken. Wat is Rotterdam toch mooi!
Weer aangekomen bij de Leuvehaven stond er bij het restaurant van het Maritiem Museum, Het Lage Licht, een uitgebreide lunch op ons te wachten. Een verrukkelijke afsluiting van deze bijzondere stadstour.
We zijn DNV en Stichting Present Barendrecht heel dankbaar voor de gelegenheid Rotterdam op deze manier te mogen beleven. Voor zowel de zienden als minder en niet zienden was het een blik verruimende ervaring.
Zondag 13 oktober was de Bergse Plasloop, met dit jaar een halve marathon langs een uniek parcours dat over de A16 en door de gloednieuwe Rottemerentunnel voerde, voor ze open zouden gaan voor verkeer. Hardloopmaatje Pieter en ik liepen in het shirt van OMZIEN deze bijzondere en mooie halve marathon.
De voorbereiding Zo’n 4 maanden geleden werden een aantal mensen heel enthousiast over een Halve Marathon in Rotterdam, de Bergse Plasloop. Men zou dan hardlopen over een nieuw deel van de A16 en door de nieuwe Rottemerentunnel. Een unieke kans! Toen ik bedacht dat dat mij ook wel leuk leek, was het natuurlijk al uitverkocht. Toch kreeg ik hierdoor de kans om te trainen voor langere afstanden met de lopers die naar dit evenement zouden gaan. Zo zijn Esther en ik in juli begonnen met duurloopjes van ca. 10 km. met het idee iedere week een kilometer meer. In augustus sloot Pieter zich bij ons aan en iedere week werd het groepje groter.
Drie weken voor de loop kreeg Nicolette te maken met een knieblessure en kon niet verder trainen. Toen ze vroeg of ik haar startbewijs wilde, hoefde ik daar niet lang over na te denken, maar wie zou er samen met mij willen lopen? Gelukkig bood Pieter dit meteen aan. Tijdens de trainingen zijn we behoorlijk aan elkaar gewaagd, dus qua tempo zouden we elkaar vast versterken.
Twee weken voor de Bergse Plasloop een fijne duurloop van 19 km. (voor Pieter het verst dat hij ooit hardgelopen had) en de week ervoor een vlotte 12 km. We waren er klaar voor!
Mooi avontuur Zondag 13 oktober was het zover! Pieter kwam me om 8.00 uur ophalen, daarna haalden we Ben op. Bij de start ontmoetten we de overige clubleden. Na wat toiletbezoekjes, groepsfoto’s en succeswensen, startten we om 9.20 uur in de wind en regen voor onze bijzondere tocht.
Het was inderdaad bijzonder! Hardlopen over een snelweg, het asfalt was maagdelijk, de lijnen waren nog niet uitgezet. En die tunnel, wat een unieke belevenis! Ben en Stef liepen tot de eerste drinkpost met ons mee en gingen daarna voor hun eigen race. Pieter en ik gingen in hetzelfde tempo lekker door. We liepen net iets harder dan voorgenomen, maar het beviel goed. Om beurten hadden we het zwaar, vooral op open stukken en langs het water met wind tegen, was het best pittig. We trokken elkaar er mooi doorheen.
Op twee punten langs het parcours werden we geweldig aangemoedigd door Pieters zoon, vrouw en zwager. Dankzij hen hebben we ook een paar prachtige plaatjes als herinnering aan deze mooie, voor Pieter eerste, halve marathon.
De laatste kilometers waren nog best even lastig, smalle, oneffen paadjes en de vermoeidheid zijn geen goede combi. Het laatste stukje naar de finish was gelukkig breed en vlak. Juichend gingen we over de streep. We werden daar door vele bekenden als helden onthaald.
Ons doel was te finishen in 2 uur en 15 minuten. Officiële eindtijd 2:15:28! We hebben het gewoon hartstikke goed gedaan!
Trots op onze prestatie zijn we weer richting Barendrecht gereden waar Pieter ons trakteerde op een luxe Sundae. Mijn hemel, wat een bak ijs! Goed voor het herstel, meenden we.
Over 6 weken gaan we in Spijkenisse onze volgende halve lopen. We blijven lekker doortrainen en verwachten een paar minuutjes van onze tijd af te schaven. Op 17 november loop ik met Sascha de 7 Heuvelenloop 15 km, tevens NK Running Blind.
Zaterdag 12 oktober vond de 5de Mijl in Line van Atletiekvereniging Cromstrijen plaats, 1.609 m. op de Lange Biesakkerswerg tussen Numansdorp en Klaaswaal.
De Mijl in Line wordt steeds meer een familie evenement, de Engelse mijl is voor jong en oud een goed te overbruggen afstand. De familie den Hartog uit Barendrecht was met 4 gezinsleden vertegenwoordigd. Benjamin den Hartog van Rotterdam Atletiek was bij de mannen de winnaar in een tijd van 5:40 min. Zijn moeder Bertina den hartog van A.V. Cromstrijen finishte als eerste vrouw in 7:27 min.
Bij de Mijl in Line Kids stond de familie Heijblom op het podium, beide atleten van A.V. Fortuna uit Vlaardingen. Pim Heijblom liep in 6:22 min. naar de eindstreep. Evi Heijblom was met 6:19 min. de snelste van de 8 deelnemende meisjes.
Ik ben een vaste deelnemer aan dit loopevenement, ongeacht de andere loopplannen in het weekend. Het was deze middag wel de bedoeling wat rustig aan te doen, want de volgende ochtend staat een halve marathon op het programma.
Dat ik iets te hard van start ging, voelde ik wel, maar na wat gas terug ging het best lekker. Geen eindsprint met de finish in zicht, dat zouden de benen niet waarderen. Enigszins verbaasd was ik wel toen ik mijn eindtijd van 8.06 minuten hoorde. Toch iets te hard gegaan? Morgen weten we meer.
