Een loop alleen voor vrouwen, het leek me maar niks. Maar enkele dames wisten me te verzekeren dat het een heel leuke ervaring zal zijn en ik werd overgehaald me in te schrijven voor deze ?ladiesrun?.
De treinreis naar Nijmegen was in ieder geval wel heel leuk en gezellig, bij het startnummer kan je ook een voordelig treinkaartje bestellen voor jezelf en supporters. Mooi, dan kon Robert ook gezellig mee. Rond 9.45 uur reisden we, de supporters Henk en Robert en Marije, Annemarie, José, Margot en ik af richting het Nijmeegse.
Zo?n 7700 vrouwen deden mee op de afstand over 5 of 10 km. Wat een enorme drukte! Ik moet zeggen, het was allemaal best geregeld, maar het is wel erg massaal. Het koste me 11 minuten om over de startstreep te gaan.
Ik had gehoopt bij deze loop mijn tijd op de 10 km. wat scherper te zetten, ik gokte op 57.45 min. Dat viel vies tegen. Ik dacht dat ik aardig doorliep en kreeg sterk het gevoel dat de doorkomsttijden op mijn stopwatch niet klopten, daar keek ik dan ook maar niet meer naar. Op de 5 zat ik maar net onder de 30 min, niet best, ik had het zwaar. Vanaf de 4 km. kreeg ik kramp en moest helaas vaart minderen. Wat liep ik belabberd zeg, zelfs toen de kramp na 8 km. weer iets zakte kon ik haast geen tempo meer maken. Het weer was uitstekend, maar ik had het veel te warm.
Gelukkig kon ik dat ontevreden gevoel redelijk snel van me afschudden en hebben we nog even gezellig wat gedronken. Daarna gezamenlijk weer de terugreis aanvaard. Het was weer best gezellig in de trein, het was wel wat stiller dan op de heenweg.Bij de finish was er nog enige verwarring over mijn eindtijd, maar uiteindelijk bleek het 1.01.57 min. te zijn, klopte de stopwatch achteraf toch. Duidelijk ontevreden, ik kon dat helaas ook niet verbergen. Alleen al in mijn categorie, V35, waren er 600 deelneemsters, ik werd hiervan 416de.
