Drechtstadloop 1/2 Marathon

Zondag 3 november was het zover, een herkansing. In maart dit jaar liep ik een zeer belabberde halve marathon in Dordrecht, nu de kans om het recht te zetten tijdens de 13de Drechtstadloop.. Mijn doel was om binnen de 2:15 uur te finishen. Gezien de fijne duurlopen van de afgelopen weken durfde ik daar vanochtend 2:10 uur van te maken.

Ook voor mijn gelegenheidsbuddy Ton was het een soort van herkansing. In oktober 2016 stonden wij aan de start van de halve marathon van Etten Leur. Na 1 km. moest Ton door een blessure uitstappen, dat was hem in zijn ruim 20 jarige loopcarriëre nog niet overkomen. Hij zei me toen dat ik een halve marathon van hem te goed had. De belofte werd vandaag ingelost. En hoe?!

Het beloofde een natte bedoening te worden. De start was om 14.35 uur en uitgerekend in de middag werd de meeste regen verwacht. Nou die verwachting is uit gekomen ook.

Ton en ik waren lekker op tijd richting Dordrecht vertrokken. We konden ons in alle rust voorbereiden. Stiekem hoopten we dat het droog zou worden, maar toen dat er niet in zat hebben we ons voorgehouden dat met regen lopen ook prettig is: Je kunt je warmte dan beter kwijt.

We starten redelijk achterin, dankzij de chip in ons startnummer zou de precieze tijd toch wel geregistreerd worden. Lekker rustig beginnen was het idee. De 1ste kilometer ging door de drukte niet te hard, net onder de 6 min. Toen we eenmaal wat ruimte hadden liep ik lekker door, naast me hoorde ik niet anders dan: “Rustig aan, je gaat te hard!” Tja, ik had gezegd dat ik 6’00″/6’10″/km. wilde lopen, maar dit liep zo lekker! De eerste 5 km. was in 29:03 min. Op naar de 10! Ook dat ging best lekker, ik kon het tempo lekker vast houden en op de 10 km. kwamen we door in 58:17 min. Zo rond 11 km. kreeg ik het wat zwaarder; Aan de regen was ik inmiddels gewend, maar er stond op sommige stukken toch best een beetje wind. Ik voelde mijn benen zwaar worden en ik had koude handen. Blik op oneindig en door! We besloten nog even ons best te doen tot de 15 km. daarna rustig uitlopen. Daar was die 15 dan eindelijk! Netjes in 1:28:21. We hebben keurig vlak gelopen!

De kilometertijden gingen vanaf dat moment richting de 6’20”, maar dat gaf niks. Het zou toch een mooie tijd worden, want onder de 2:10 uur ging hoe dan ook lukken. Het 20 km. punt passeerden we nog net binnen de 2 uur. Naar 21 kilometer had ik het echt moeilijk, mijn benen verkrampten. Toch kon ik de laatste 100 meter nog iets versnellen richting de finish. Helemaal leeg, alles gegeven en zo blij! 2:07:32 is het eindresultaat. Bij de finish werden we opgewacht door Pascal die met verkleumde vingers onze finish had vastgelegd. Vol trots de medaille in ontvangst genomen en snel naar de kleedkamer. Er was gelegenheid te douchen, maar druk dat het daar was! Buiten stond de kraan ook nog steeds aan. Snel naar de auto was nog best een dingetje, die stond behoorlijk ver weg en ik kreeg het zo koud. Eenmaal bij de auto ook nog tot over mijn enkels in een plas gaan staan. Het heroïsche gevoel maakte nu echt plaats voor verstijven en klappertanden. In de auto was het gelukkig lekker warm.

Bij thuiskomst was ik een doorweekt, verkrampt hoopje ellende dat liefdevol snel onder de douche werd geholpen. Na ca. een half uur was ik weer helemaal de oude.

Ton, bedankt voor dit geweldige avontuur! En dank en respect voor de vrijwilligers en supporters die deze middag de regen hebben getrotseerd en dit tot een mooi evenement hebben gemaakt.

Drechtstadloop 1/2 Marathon / Google Photos