Esther en Sascha lopen samen de Inner Circle Run

Legendarisch… Zo durf ik de 1ste editie van de Inner Circle Run wel te noemen. We hebben het er nog steeds over; Een wolkbreuk vlak na de start, de straten stonden binnen no time blank, een aantal 10 km. lopers hield het na een ronde van 5 km. voor gezien. Als herinnering, heel toepasselijk, een mooie Bolidt handdoek.

Het jaar daarop stonden er bijna 2 keer zoveel deelnemers aan de start. Deze leuke loop voor het goede doel was op de kaart gezet! Het werd wederom een heldentocht; Vlak voor de start brak de zon door, nauwelijks wind en het was om 20.00 uur nog 25 graden.

Op 19 juni 2014 was de 3de editie. Voor de gelegenheid hadden mijn loopmaatje en ik een mooi Inner Circle Run shirt aangeschaft, wij liepen de 10 km. in stijl. Vanaf dit jaar was het parcours iets anders en door de Atletiekunie gecertificeerd. Dus die 55 minuten die we liepen was echt over 10 km!

Helaas heb ik het een 3-tal jaar laten afweten, er veranderde in die jaren zoveel voor mij. Vanaf mijn geboorte ben ik zeer slechtziend, door ervaring en veel trucjes heb ik me altijd aardig kunnen redden in de ‘ziende’ wereld en zo ook tijdens wedstrijden. Eind 2014 veranderde dat allemaal door een hersenschudding, in 2015 heb ik 9 maanden gerevalideerd en heb geleerd – ben nog steeds aan het leren – beter of liever gezegd anders met mijn visuele beperking om te gaan. Ik ben gaan hardlopen met een buddy, aan een touwtje lopen staat me nog steeds wat tegen, maar het is soms gewoon nodig.

Het vinden van een buddy, ofwel het vragen of iemand in mijn tempo wil lopen en wil kijken waar ik veilig kan lopen tijdens een wedstrijd, viel me moeilijk. Ook de vraag bij de organisatie of ik een gratis startnummer kan krijgen voor mijn buddy. De meesten doen daar helemaal niet moeilijk over, maar om het te vragen vind ik nog steeds lastig.

Met 10 à 12 km/u. erop vertrouwen dat iemand je nergens tegenaan laat lopen of laat struikelen. Stiekem denk je dat je het zelf ook wel ziet… Maar dat is het… Erop vertrouwen, net als dat ik mijn geleidehond vertrouw. En net als lopen met een geleidehond, moet je ook wennen aan lopen met een buddy. Wat wil je dat hij/zij wel en niet zegt? Een teveel pratende buddy kan irriteren, maar als ze te weinig zeggen, is het ook niet goed.

In 2016 bood Sascha aan mijn buddy te zijn. Het klikte meteen en we hebben sindsdien een aantal leuke loopjes, variërend van 5 tot 21 km. gelopen.

Op 21 juni 2018 stonden we samen aan de start van de 7de Inner Circle Run om 5 km. te lopen. Het was goed weer en er stonden geweldig veel deelnemers aan de start. Het was met ruim 1.300 deelnemers aan de 5 en 10 km. erg druk op het parcours, ik had de hulp van mijn buddy hard nodig, dankzij haar heb ik veilig de finish bereikt.

Het laatste stuk naar de finish vind ik wel het leukste deel van het parcours; Je neemt de bocht naar links en dan heb je een paar honderd meter brede weg, in één lijn naar de finish, perfect voor een eindsprint als deze er nog in zit.

Donderdag 20 juni a.s. hopen we er weer bij te zijn. Sascha heeft al toegezegd, we gaan deze keer voor 10 km!

Gepubliceerd op 5 juni 2019
Inner Circel Run krant

Over Esther

Met een visuele uitdaging op zoek naar de mogelijkheden zoveel mogelijk uit het leven te halen. Vrijwilligerswerk en lekker sporten geven structuur en voldoening. Dankbaar voor mijn lieve man, huisdieren en dierbaren geniet ik volop van het leven!
Dit bericht is geplaatst in Sport met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *